AskeriYüksekİdareMahkemesi
Dairesi: 3. Daire
Esas No: 2010/ 686
Karar No: 2010 / 534
Karar Tarihi: 22.04.2010

(5434 S. K. m. 44, 45, 56)

Davacı vekili 09.12.2009 tarihinde AYİM kayıtlarına geçen dava dilekçesinde özetle; davacının vatani görevini yaparken 06.01.1993 tarihinde 01:00-05:00 saatleri arasında pusu nöbetçisi olduğu esnada ayaklarının donduğunu, askerliğe elverişli değildir raporuyla terhis edildiğini, davalı kurum tarafından vazife malulü kabul edilmediğini, bunun hukuka aykırı olduğunu belirterek bu işlemin iptaline, 11.11.2008 başvuru tarihinden itibaren davacı hakkında vazife malullüğü hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesini talep etmiştir.

Dava ve tahsis dosyasının incelenmesinden; davacının 13.04.1992 tarihinde Askerlik Şubesi’nden sevk edildiği, 16.04.1992 tarihinde eğitim birliğine katıldığı, askerlik hizmetini yaparken Diyarbakır Asker Hastanesi Sağlık Kurulu'nun 29.01.1993 tarih ve 302 sayılı raporu ile bir buçuk ay hava değişimine gönderildiği, İzmir Mevki Hastanesi Sağlık kurulunun 19.02.1993 tarih ve 490 sayılı raporu ile askerliğe elverişli olmadığına karar verilerek terhis edildiği, davacının 24.11.2008 tarihinde kurum kayıtlarına geçen dilekçesi ile emeklilik işlemlerinin yapılmasını talep ettiği, davalı kurum tarafından olay tarihinde düzenlenmiş görev emri, olay tutanağı, ayrıntılı kaza tutanağı gibi vazife malullüğünü kanıtlayıcı belgeler olmadığından talebin reddine karar verildiği, bu işlemin iptali için dava açıldığı anlaşılmıştır.

5434 sayılı T.C. Emekli Sandığı Kanunu’nun 44'üncü maddesinde her ne sebep ve suretle olursa olsun vücutlarında hasıl olan arızalar ve duçar oldukları tedavisi imkansız rahatsızlıklar yüzünden vazifelerini yapamayacak duruma giren iştirakçilere malul denileceği ve haklarında bu kanunun malullüğe ait hükümlerinin uygulanacağı, aynı Kanunun 56'ncı maddesinde muvazzaf, yedek ve gönüllü erlerin silahaltında bulundukları esnada veya celp ve terhislerinde, şevkleri esnasında vazife malulü olmaları halinde kendilerine aylık bağlanacağı, 5434 sayılı Kanunun 45'inci maddesinde bir kimsenin vazife malulü sayılabilmesi için maluliyetin görevin ifası sırasında ve görevin sebep ve etkisiyle oluşmasının gerektiği belirtilmiştir.

Davacıya vazife malullüğünden dolayı aylık bağlanabilmesi için davacının vazifenin ifası sırasında vazifeden dolayı malul hale gelmesi gerekmektedir. Davacının askerliğe elverişli değildir raporu ile terhis edilmiş olması nedeniyle malul olduğu hususunda bir tereddüt bulunmamaktadır. Maluliyetin görevin sebebi ile meydana gelip gelmediğinin irdelenmesi gerekmektedir.

Davacının olay esnasında yapmakta olduğu görevin mahiyetini belirten bilgi ve belgelerin gönderilmesi davalı kurum tarafından istenilmiş, Cizre 4'üncü Hudut Alay 1'inci Hudut Tabur Komutanlığının 06.04.2009 tarihli yazısı ile adı geçenin birlik kayıtlarında ismine rastlanmadığı bildirilmiştir. Davacının ayaklarında donma meydana geldiğini ileri sürdüğü tarihte nöbetçi olduğuna ve nöbette iken rahatsızlandığına dair belgeler elde edilememiştir. Davacı hakkında düzenlenen Diyarbakır Asker Hastanesinin 29.01.1993 tarih ve 120 sayılı raporun bulgular bölümünde ... 4'üncü Hudut Alay Komutanlığı Alay Tabipliği'nin 12.01.1993 tarih Sağ: Sh. 0936-18-93/17 nu.’lı şevkiyle kliniğe yatırılarak sağlık kuruluna çıkarıldı. Özellikle sol ayağın tüm parmaklarıyla sağ ayağın 1'inci ve 5'inci parmaklarında enfekte ve gargnere lezyonlar tespit edildi. Etken olarak donma sekeli olarak değerlendirilen hasta 12.01.1993 18 Am. İle acilen operasyona alındı... ibaresinin kayıtlı olduğu görülmüştür. İzmir Mevki Hastanesi’nin 19.02.1993 tarih ve 490 sayılı raporun bulgular bölümünde ... Şırnak İdilde nöbet esnasında donmaya bağlı sol ayak parmakları tümüyle yok görümünde. Diyarbakır Asker Hastanesinde ameliyat olmuş... kaydının bulunduğu anlaşılmıştır. Diyarbakır Asker Hastanesinin 29.01.1993 tarihli Hasta Taburcu tezkeresinde; davacının rahatsızlığı ile ilgili Teşhis: Donmaya bağlı ayak tüm parmaklan metakarpofalangeal eklem dezartikilasyonu+sağ ayak 5. parmak distal falank amputasyonlusu olarak belirtilmiştir. Davacıya ait Askerlik Şubesi Şahsi dosyasında; 06.01.1993 günü saat 01:00-05:00 arasında pusu nöbetçisi iken ayaklarında donma sonucu 07.01.1993 tarihinde revire sevk edildiğini, buradan Askeri Hastaneye gönderildiğini, bu konu ile ilgili belgelerin hazırlanarak tarafına yardımcı olunmasını talep eden birlik komutanlığına hitaben yazılmış 15.03.1993 tarihli dilekçenin bulunduğu görülmüştür. Aradan geçen uzun zaman nedeniyle davacının birlik kayıtlarında ismine rastlanmadığı bildirilmiş ise de; davacı hakkında düzenlenen raporda nöbet esnasında donmaya bağlı sol ayak tümüyle yok görümünde şeklinde kayıt bulunması, davacının birlik revirinden Askeri Hastaneye sevk edildiğinin bu raporlardan anlaşılması, ayaklarında meydana gelen donma sonucu askerliğe elverişsiz hale geldiğinin bu raporlarla tespit edilmesi, Askerlik Şubesi Şahsi dosyasında bulunan 15.03.ı993 tarihli dilekçede pusu nöbeti esnasında ayaklarında donma olduğunun belirtilmesi göz önüne alındığında bu belgelerin iddiasını doğrulaması nedeni ile davacının pusu nöbeti esnasında ayaklarında donma oluştuğu, bu donmadan dolayı askerliğe elverişsiz hale geldiği kabul edilmiştir. Pusu nöbetinin askerlik hizmetine ilişkin olduğu hususunda bir kuşku bulunmamaktadır. Davacının askerlik hizmeti esnasında bu görevden dolayı malul hale gelmiş olması nedeniyle vazife malulü kabul edilmemesi hukuka uygun düşmemektedir.

Davacıya 11.11.2008 tarihinden itibaren vazife malullüğü hükümlerinin uygulanması talep edilmiş ise de; 5434 sayılı kanunun 91. maddesinde erlerin vazife malullüğü aylıklarının müracaatını takip eden aybaşından itibaren bağlanacağının belirtilmesi nedeniyle davacının dilekçesinin kurum kayıtlarına geçtiği 24.11.2008 tarihini takip eden aybaşından itibaren hakkında vazife malullüğüne ilişkin hükümlerin uygulanması gerekir.

Yukarıda açıklanan nedenlerle; vazife malulü kabul edilmeme İŞLEMİNİN İPTALİNE,

22 Nisan 2010 tarihinde OYBİRLİĞİ ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy