AskeriYargıtay
Dairesi: Daireler Kurulu
Esas No: 2006/ 138
Karar No: 2006 / 133
Karar Tarihi: 15.06.2006

(1632 S. K. m. 132) (AYDK 30.12.2004 T. 2004/139 E. 2004/178 K.) (AYDK 03.12.1998 T. 1998/164 E. 1998/162 K.)

Olay tarihlerinde Şırnak-Çakırsöğüt 1'inci J.Komd. Tb. K.lığı emrinde görev yapan sanığın, 22.6.2001 günü aynı odayı paylaştığı arkadaşı J.Astsb. Çvş. N.N.'ye ait, 4546 7200 0191 5145 seri numaralı kredi kartını hak sahibine haber vermeden bulunduğu yerden aldığı, kartı kullanarak Şırnak Kent Merkezinde toplam 67.000.000 TL' lık alışveriş yaptığı ve almış olduğu kredi kartını N.N.'nin eğitim elbisesine bırakarak 23.6.2001 tarihinde yıllık izne ayrıldığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır.

Sanık aşamalarda bütünlük arz eden ifadelerinde; kendisine ait kredi kartının hatlardaki kesinti sebebiyle işlem görmemesinden dolayı, arkadaşı N.N. ile aralarındaki ilişkiye dayanarak, bu kişinin kredi kartını alıp alışveriş yaptığını, akşam döndüğünde uyuması sebebiylede mağdura bu hususu söyleyemediğini, 23.6.2001 tarihinde izne ayrıldığını, 26.6.2001 günü mağdur N.N.'nin kart hesabına 150.000.000 TL para yatırdığını, mağdurun kendisinden borç olarak istediği parayı, bu kişiye gönderecek olmasından dolayı, mağdurun kredi kartını kullanmakta bir mahzur görmediğini söylemiştir.

Unsurları ve müeyyidesi ASCK'nın 132'nci maddesinde düzenlenen, arkadaşının bir şeyini çalmak suçunun oluşabilmesi için; bir kimsenin arkadaşının ait taşınabilir bir nesneyi, sahibinin veya zilyedinin izni ve rızası olmadan, faydalanma kastıyla bulunduğu yerden alması gerekmektedir.

Doktrinde mal sahibinin rızasının bulunduğuna yönelik samimî inanç ve kanaate dayanılarak, başkasına ait bir malın alınması durumunda, hırsızlık suçunun oluşmayacağına ilişkin görüşler bulunduğu gibi (S.DÖNMEZER; Kişilere ve Mala Karşı Cürümler, 12'nci Bası, s: 303), mağdurun örtülü veya açık rızasının varlığı hâlinde, arkadaşının bir şeyini çalma suçunun oluşmayacağına ilişkin kararlar da bulunmaktadır (Askerî Yargıtay Drl.Krl.'nun 22.3.2006 tarihli ve 53-72 sayılı, 30.12.2004 tarihli ve 139-178 sayılı, 3.12.1998 tarihli ve 164-162 sayılı kararlan).

Dava konusu olayda; sanığın gerek izin süresinde ve gerekse izin dönüşünden başlayıp şikâyet tarihine kadar geçen yaklaşık 1,5 aylık periyot içinde, mağdura kredi kartını kullanarak alışveriş yaptığını söylememiş olduğu, kredi kartının başkaları tarafından kullanıldığını öğrenen mağdurun, kredi kartını kimin kullandığına ilişkin sorularını ve ortaya çıktığı ve nihayet eylemin 03.08.2001 tarihinde şikayet konusu yapıldığı gözetildiğinde, yüklenen suçun unsurları yönünden oluştuğu sonucuna varılmış; sanıkla mağdurun daha önce birbirlerinin kredi kartlarını karşılıklı rızaları ile birer kez kullanmış olmalarının ve sanığın olaydan altı gün sonra aralarındaki borç ilişkisine ve anlaşmaya dayanarak, mağdurun hesabına bir miktar para yatırmasının mağdurun örtülü rızasının varlığını göstermediği kabul edilerek, direnilerek kurulan beraat hükmünün sübut yönünden bozulmasına karar verilmiştir. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy