Askeri Yargıtay 4. Daire 2017/50 Esas 2017/63 Karar
Karar Dilini Çevir:
AskeriYargıtay
Dairesi: 4. Daire
Esas No: 2017/ 50
Karar No: 2017 / 63
Karar Tarihi: 07.02.2017

(1632 S. K. m. 37) (2803 S. K. m. 15)

Askeri Mahkemece, sanığın, 25.12.2014 tarihinde hizmette tekâsül ile harp malzemesinin mühimce hasarına sebebiyet vermek suçunu işlediğinden bahisle açılan kamu davası nedeniyle yapılan yargılama sonucunda, atılı suç yönünden askeri mahkemenin görevli olmadığına karar verilmiş;

Bu hüküm; müdafi tarafından, suçun askeri bir suç olması nedeniyle askeri mahkemenin görevli olduğundan bahisle yasal süresi içinde temyiz edilmiştir.

Yapılan incelemede;

Askeri Mahkemece; sanığın, 25.12.2014 tarihinde, sevk ve idaresindeki …. plaka numaralı hafif zırhlı …. aracı ile ….-…. istikametinde seyir halinde iken, aracın direksiyon hâkimiyetini kaybederek, …. Mahallesi yol ayrımında takla atması sonucu, askeri aracı mühimce hasara uğratıp, 63.549,06 TL Hazine zararı doğmasına sebebiyet vermek suretiyle, hizmette tekâsül ile harp malzemesinin mühimce hasarına sebebiyet vermek suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; “Askeri Mahkemenin görevsizliğine, dava dosyasının kararın kesinleşmesini takiben …. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine” karar verilmiştir.

Mahkemelerin görev durumları kamu düzenini ilgilendirmekte olup, “Tabii hâkim” ilkesi ile de doğrudan bağlantılı bulunmakta, adil yargılamaya ilişkin temel bir hak olarak karşımıza çıkmaktadır. Yargılamanın her aşamasında “Görev” durumunun dikkate alınması gerekmektedir.

Yasa Koyucu, 25.7.2016 tarihli ve 668 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile Jandarma teşkilatını Türk Silahlı Kuvvetleri bünyesi dışında, genel kolluk statüsünde yapılandırmak yoluna gitmiş ve 2803 sayılı Jandarma Teşkilat, Görev ve Yetkileri Kanunu’nun, “Disiplin ve soruşturma usulleri” başlıklı 15’inci maddesinin (d) bendinde değişiklik yaparak, Jandarma personeline askeri görev verildiği takdirde bu görevlerden doğan suçların muhakemesinin, Jandarma personelinin emrine verildiği askeri birlik personelini muhakeme etmekle görevli ve yetkili olan askeri mahkemede görüleceğini öngörmüş, jandarma personelinin askeri görev verilmesi hali dışında işlediği tüm suçlar yönünden, askeri mahkemelerde yargılanmalarına son verilmiştir.

Sanığa atılı “hizmette tekâsül ile harp malzemesinin mühimce hasarına sebebiyet vermek suçu” askeri suçlardan olmakla birlikte, kanuna uygun olarak verilmiş bir askeri görev bulunmadığı ve bu görevden dolayı suç işlenmesinin söz konusu olmadığı, bu nedenle sanığın askeri mahkemede yargılanmasının mümkün olmadığı anlaşıldığından, görevsizlik yönündeki hükmün, onanmasına karar verilmiştir.

Başkan ….; suç tarihinde asker kişi olan sanığın, 668 sayılı KHK'nın yürürlüğe girdiği 25.7.2016 tarihinden önce atılı suçu işlemiş olduğu ve 353 sayılı Kanun'un 17'nci maddesi uyarınca askeri yargıda yargılanmasını gerektiren ilginin de kesilmediği dikkate alındığında, askeri mahkemenin görevli olduğu ve temyiz incelemesine devam edilmesi gerektiği kanaatinde olduğundan, çoğunluğun aksi yöndeki kararına katılmamıştır.

Sonuç Ve Karar: Açıklanan nedenlerle;

Müdafiin kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan görevsizlik kararının ONANMASINA;

7.2.2017 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe uygun olarak, Başkan …..’ın karşı oyu nedeniyle ve oyçokluğuyla karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy