Askeri Yargıtay 4. Daire 2017/142 Esas 2017/161 Karar
Karar Dilini Çevir:
AskeriYargıtay
Dairesi: 4. Daire
Esas No: 2017/ 142
Karar No: 2017 / 161
Karar Tarihi: 07.04.2017

(1632 S. K. m. 144) (5237 S. K. m. 257) (2803 S. K. m. 3)

Askeri Mahkemece; sanık Uzm.Çvş. A.Y. hakkında ihmal suretiyle görevi kötüye kullanmak suçunu işlediğinden bahisle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda; sanığa yüklenen suç açısından yargılama görevinin Askeri Mahkemeye ait olmadığı belirtilerek, Askeri Mahkemenin görevsizliğine, kararın kesinleşmesini müteakip dava dosyasının görevli ve yetkili …. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

Bu hüküm; sanık müdafii tarafından, sanığın üzerine atılı suçun askeri bir suç olduğu, dolayısıyla, yargılama görevinin askeri yargıya ait olduğu ileri sürülmek suretiyle, yasal süresi içerisinde temyiz edilmiştir.

Yapılan incelemede;

Sanık Uzm.Çvş. A.Y.’ın, 18.6.2013 tarihinde zimmetinde bulunan …. seri numaralı gece görüş dürbününü kaybetmek suretiyle ihmal suretiyle görevi kötüye kullanmak suçunu işlediği iddiasıyla ASCK’nın 144’üncü maddesi delaletiyle TCK’nın 257/2’nci maddesi gereğince, cezalandırılması talebiyle kamu davası açıldığı;

Askeri Mahkemece; 25.7.2016 tarihli ve 668 sayılı KHK ile değişikliğe uğrayan 2803 sayılı Jandarma Teşkilat Görev ve Yetkileri Kanunu hükümleri uyarınca, Askeri Mahkemelerin jandarma personelini yargılama görevinin sadece askeri görev verildiği takdirde söz konusu olacağı, sanığın üzerine atılı ihmal suretiyle görevi kötüye kullanmak suçunun 668 sayılı KHK ile değişik 2803 sayılı Kanunun 15’nci maddesinin d bendi kapsamında jandarma personeline verilen askeri görevlerden doğan, muhakemesinin askeri mahkemelerde yapılmasını gerektirir bir suç olmadığı, dolayısıyla, Askeri Mahkemenin yargılama görevinin sona erdiği belirtilerek, Askeri Mahkemenin görevsizliğine karar verildiği anlaşılmaktadır.

668 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 5’inci maddesi ile, 2803 sayılı Kanun’un 3’üncü maddesinde yapılan değişiklikle, “Türkiye Cumhuriyeti Jandarmasının, … genel kolluk kuvveti” olduğunun belirtildiği, ayrıca aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin, 15’inci maddesi ile, 2803 sayılı Kanun’un 15’inci maddesinde yapılan değişiklikle, söz konusu maddenin “d” bendinde “Jandarma personeline askeri görev verildiği takdirde bu görevlerden doğan suçlarda 25/10/1963 tarihli ve 353 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Kanunu hükümleri uygulanır. Bu suçların muhakemesi, jandarma personelinin emrine verildiği askeri birlik personelini muhakeme etmekle görevli ve yetkili olan askeri mahkemede görülür” hükmüne; “e” bendinde ise, “Jandarma personelinin kişisel suçlarında genel hükümlere göre işlem yapılır” hükmüne yer verildiği dikkate alındığında; jandarmanın askeri bir güvenlik kuvveti olmaktan çıkarıldığı ve kural olarak Türk Silahlı Kuvvetleri bünyesinden ayrıldığı, jandarma personeline askeri görev verilmesinin istisnai olduğu, askeri mahkemelerin, jandarma personelini yargılama görevinin sadece askeri görev verildiği takdirde söz konusu olabileceği anlaşıldığından; Askeri Mahkemece, sanık hakkında verilen görevsizlik kararının onanmasına karar verilmiştir.

Başkan ….; suç tarihinde asker kişi olan sanığın, 668 sayılı KHK'nın yürürlüğe girdiği 25.7.2016 tarihinden önce atılı suçu işlemiş olduğu ve 353 sayılı Kanun'un 17'inci maddesi uyarınca askeri yargıda yargılanmasını gerektiren ilginin de kesilmediği dikkate alındığında, askeri mahkemenin görevli olduğu ve temyiz incelemesine devam edilmesi gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmamıştır.

Sonuç Ve Karar: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Sanık müdafiin kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan görevsizlik kararının ONANMASINA;

7.4.2017 tarihinde tebliğnameye uygun olarak ve Başkan ….'ın karşı oyuyla, oyçokluğuyla karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy