AskeriYargıtay
Dairesi: 4. Daire
Esas No: 2017/ 123
Karar No: 2017 / 137
Karar Tarihi: 28.03.2017

(1632 S. K. m. 66) (5237 S. K. m. 62, 63)

Askeri Mahkemece; sanık hakkında, 8.4.2013 tarihli, 2013/182-93 E.K. sayılı karar ile iki ayrı firar suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediğinin anlaşılması nedeniyle;

Yeniden yapılan yargılama sonunda; Askeri Mahkemece; 28.3.2016 tarihli, 2016/14-77 E.K. sayılı karar ile; sanığın, 24.4.2012-4.5.2012 ve 23.5.2012-12.3.2013 tarihleri arasında iki ayrı firar suçunu işlediği kabul edilerek, her bir suç için ASCK’nın 66/1-a ve TCK’nın 62’nci maddeleri gereğince, onar ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, nezaret ve yolda geçirilen 12.3.2013-13.3.2013 tarihleri arasındaki sürelerin TCK’nın 63’ncü maddesi uyarınca mahkûmiyet müddetinden mahsubuna karar verilmiştir.

Bu hükümler; sanık tarafından, yasal süresi içinde, sebepsiz olarak temyiz edilmiştir.

TBMM Başkanlığına verilen ve Mecliste kabul edilen 6771 sayılı Anayasa değişikliği teklifi içerisinde Askeri Yargıtay’ın kapatılmasının da öngörüldüğü dikkate alınarak, bahse konu teklifin kanunlaşmasının bekletici mesele yapılıp yapılmaması hususunda yapılan incelemede; henüz Resmi Gazete’de yayınlanarak usulüne göre yürürlüğe girmemiş Anayasa değişikliği teklifinin bekletici mesele yapılmasının, adil yargılanma hakkının bir parçası olan makul sürede yargılanma hakkını ihlal edebileceği değerlendirilerek, Askeri Yargıtay Daireler Kurulunun 16.2.2017 tarihli ve 2017/1-12 E.K. sayılı kararı doğrultusunda temyiz incelemesi yapılmasına, Üye …..'nın, teklifin bekletici mesele yapılması gerektiği yolundaki karşı oyu nedeniyle, oy çokluğuyla karar verilmiştir.

Yapılan incelemede;

Askeri Mahkemenin 8.4.2013 tarihli, 2013/182-93 E.K. sayılı kararı ile; sanığın, 24.4.2012- 4.5.2012 ve 23.5.2012 - 12.3.2013 tarihleri arasında iki ayrı firar suçunu işlediği kabul edilerek, her bir suç için, ASCK’nın 66/1-a ve TCK’nın 62’nci maddeleri gereğince, onar ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, mahkûmiyet hükümlerinin, CMK’nın 231’inci maddesi uyarınca, ayrı ayrı açıklanmasının geri bırakılmasına, sanığın her bir hüküm için beşer yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın taraflarca itiraz edilmemekle 14.5.2013 tarihinde kesinleştiği;

Askeri Mahkemece; sanığın, denetim süresi içerisinde, 18.2.2014 tarihinde basit yaralama suçunu işlediğinin ve …. Ağır Ceza Mahkemesinin 7.1.2015 tarihli, 2014/206 - 2015/2 E.K. sayılı kesin nitelikteki kararı ile öğrenildiği;

Bunun üzerine, Askeri Mahkemece, CMK’nın 231/11’inci maddesi uyarınca, duruşma açılmak suretiyle yapılan yargılama sonunda, sanığın yukarıda yazılı olduğu şekilde ayrı ayrı cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.

Bu itibarla; Askeri Mahkemece, sanığın, suç tarihlerinde, askerliğe elverişli olduğu ve cezai ehliyetinin yerinde olduğu tespit ettirildikten sonra, 24.4.2012 - 4.5.2012 ve 23.5.2012 - 12.3.2013 tarihleri arasındaki iki ayrı firar suçunu işlediği kabul edilerek, denetim süreleri içerisinde kasten yeni bir suç işlediğinin ve hakkında verilen hükmün kesin olduğunun anlaşılması üzerine, yeniden duruşma açılıp, taraf teşkili sağlanarak yapılan yargılama sonunda, mahkûmiyet hükümlerinin ayrı ayrı açıklanmasında, sanığın, tüm unsurları ile oluşan atılı suçlardan, yasal ve yeterli gerekçelerle, alt sınırdan ceza tayin edilip, takdiri indirim yapılarak, yazılı olduğu şekilde cezalandırılmasında, hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmemesinde ve ertelenmemesinde; usul, sübut, vasıf, takdir ve uygulama yönlerinden herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığından, hükmün açıklanması suretiyle verilen mahkûmiyet hükümlerinin ayrı ayrı onanmasına karar verilmiştir.

Başkan …. ve Üye …..; hükmün açıklanması suretiyle verilen mahkûmiyet hükmündeki, hapis cezası içeren kısmın, seçenek yaptırımlara çevrilebileceği ve ertelenebileceği görüşüyle, çoğunluk görüşüne katılmamışlardır.

Sonuç Ve Karar: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Sanığın kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

Usûl ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan hükmün açıklanması suretiyle verilen mahkûmiyet hükümlerinin ayrı ayrı ONANMASINA;

28.3.2017 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe uygun olarak, Başkan …. ve Üye ….’nın karşı oyları nedeniyle ve oyçokluğuyla karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy