Askeri Yargıtay 4. Daire 2016/86 Esas 2016/101 Karar
Karar Dilini Çevir:
AskeriYargıtay
Dairesi: 4. Daire
Esas No: 2016/ 86
Karar No: 2016 / 101
Karar Tarihi: 16.02.2016


(1632 S. K. m. 114) (5237 S. K. m. 50, 52, 62)

 

Emir Astsubayı olarak görevli olan sanık P.Kd.Bvş. M.A.’nın, 5.9.2006 tarihinde, Komutan konutunda, konut görevlisi olarak görevlendirilen katılan (müteveffa) M.Ş.’ye konut yakınlarında bulunan incir ağacındaki incirleri toplaması yönünde talimat verdiği, katılanın da bu talimata uygun olarak incir topladığı; dosya kapsamından maddi vakıa olarak anlaşılıp sübuta ermektedir.

 

Katılan (müteveffa) M.Ş.’nin, sanığın emri nedeniyle değil, bir başka rütbelinin emri üzerine ağaca tırmandığı yolundaki anlatımları karşısında, sanığın eyleminin, büyük zararlar doğuran emre itaatsizlikte ısrar suçunu değil, Askeri Mahkemece kabul edildiği şekilde, erleri kanuna muhalif olarak hizmetçiliğe vermek suçunu oluşturduğu sonucuna varılmıştır.

 

Askeri Mahkemece; sanık hakkında, tüm unsurları ile oluşan atılı suçtan dolayı, yasal ve inandırıcı gerekçelerle alt sınırdan ceza belirlenip, cezasından takdiri indirim yapılmak suretiyle yazılı olduğu şekilde cezalandırılmasında, istememesi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde; usul, sübut, vasıf, takdir ve uygulama yönlerinden hukuka aykırılık bulunmadığından, müdafiin temyiz isteminin reddi ile mahkûmiyet hükmünün onanmasına karar verilmiştir.

 

Üye …; verilen emir nedeniyle ağaca çıkmak zorunda kalan katılan (müteveffa) M.Ş.’in, ağaçtan düşüp sakat kalacak şekilde yaralanması, yanında "Konut Görevlisi Talimatı" ve "Hizmet Bölüğü Genel Talimatı", hükümleri çerçevesinde, hangi nedenle olursa olsun ağaçlara çıkılmasının yasaklanmış olması dikkate alındığında, sanığın eyleminin büyük zararlar doğuran emre itaatsizlikte ısrar suçuna vücut verip vermeyeceğinin tartışılmamış olmasının bozmayı gerektireceği görüşüyle çoğunluğun onama kararına katılmamıştır.

 

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

 

Müdafiin kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

 

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA;

 

16.2.2016 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe uygun olarak, Üye …’nin karşı oyu nedeniyle ve oyçokluğuyla karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy