Askeri Yargıtay 4. Daire 2016/20 Esas 2016/36 Karar
Karar Dilini Çevir:
AskeriYargıtay
Dairesi: 4. Daire
Esas No: 2016/ 20
Karar No: 2016 / 36
Karar Tarihi: 19.01.2016


(1632 S. K. m. 66) (5237 S. K. m. 51, 62) (353 S. K. m. 217)

 

Dosya kapsamından, Askeri Mahkemece; sanığın, Birlik Komutanlığınca, 25.1.2012 tarihinde saat 16.10’da, 2 günü yol süresi olmak üzere, toplam 7 gün kanuni izne gönderildiği, izin bitiminde 1.2.2012 tarihinde saat 16.10'a kadar Birliğine katılması gerekirken katılmadığı, 15.2.2012 tarihinde polis tarafından yakalandığı, bu suretle, 1.2.2012-15.2.2012 tarihleri arasında izin tecavüzü suçunu;

 

Daha sonra, 6.3.2012 tarihinde, 4 gün kanuni izne gönderilen sanığın, çıkış saati belli olmadığından izin süresi sonunda 10.3.2012 tarihinde saat 24.00'a kadar Birliğine katılması gerekirken katılmadığı, 22.3.2012 tarihinde yakalandığı, bu suretle, 11.3.2012-22.3.2012 tarihleri arasında izin tecavüzü suçunu;

 

Ayrıca, 28.3.2012 tarihinde çıktığı günlük çarşı izninden, aynı gün Birliğine dönmesi gerekirken dönmeyerek, garnizonu terk ettiği, 25.12.2012 tarihinde yakalandığı, bu suretle, 28.3.2012-25.12.2012 tarihleri arasında firar suçunu;

 

İşlediği kabul edilerek, yazılı olduğu şekilde cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.

 

Bu itibarla, Askeri Mahkemece; kovuşturma aşamasında psikiyatri uzmanı bilirkişi dinlenerek suç tarihleri itibarıyla askerliğe elverişli ve cezai ehliyetinin tam olduğu belirlendikten sonra, sanığın, tüm unsurları ile oluşan atılı suçlardan, yasal ve inandırıcı gerekçelerle, alt sınırdan cezalar tayin edilip, takdiri indirim yapılarak, sanığın özellikle talep etmesi nedeniyle, gerekçesi gösterilerek, erteleme hükümlerinin uygulanması suretiyle, yazılı olduğu şekilde cezalandırılmasında ve haklı gerekçelerle hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamış olmasında; usul, sübut, vasıf, takdir ve uygulama yönlerinden hukuka aykırılık bulunmadığından, mahkûmiyet hükümlerinin ayrı ayrı onanmasına karar verilmiştir.

 

Sonuç Ve Karar: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

 

Müdafiin kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

 

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan mahkûmiyet hükümlerinin ayrı ayrı ONANMASINA;

 

19.1.2016 tarihinde, tebliğnameye uygun olarak ve oybirliği ile karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy