AskeriYargıtay
Dairesi: 4. Daire
Esas No: 2016/ 165
Karar No: 2016 / 182
Karar Tarihi: 22.03.2016

(1632 S. K. m. 66, 68) (5237 S. K. m. 50, 52, 61, 62)

Askeri Mahkemenin 13.5.2008 tarihli ve 2008/287-143 E.K. sayılı kararıyla; sanığın, 3.10.2007-20.10.2007 tarihleri arasında izin tecavüzü suçunu işlediği kabul edilerek, ASCK’nın 68 ve TCK’nın 62’nci maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilerek 5 yıl denetim süresi belirlendiği, bu kararın 23.5.2008 tarihinde kesinleştiği; sanığın denetim süresi içinde 18.3.2009 tarihinde işlediği silahla yağma suçundan Aydın 1’inci Ağır Ceza Mahkemesince 10 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın 4.4.2012 tarihinde kesinleştiği; Askeri Mahkemenin temyize konu edilen hükmü ile sanığın denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlediğinden bahisle açıklanması geri bırakılan hükmün açıklandığı ve sanığın 3.9.2007-20.10.2007 tarihleri arasında izin tecavüzü suçunu işlediği kabul edilerek, ASCK'nın 66/1-b ile TCK'nın 62, 50 ve 52'nci maddeleri uyarınca 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği; hükmün sanık tarafından esasa ve uygulamaya yönelik nedenlerle temyiz edildiği görülmektedir.

İncelenen dosya içeriğinden; … Komutanlığı emrinde acemi eğitimini tamamlayan sanığın, 27.8.2007 tarihinde 7 gün dağıtım iznine gönderildiği, 3.9.2007 tarihinde yeni birliği olan … Komutanlığına katılması gerekirken, yasal olarak geçerli kabul edilebilecek bir özrü bulunmaksızın katılmadığı, 20.10.2007 tarihinde kendiliğinden gelerek birliğine katıldığı, böylece 3.9.2007-20.10.2007 tarihleri arasında ASCK'nın 66/1-b maddesinde düzenlenen izin tecavüzü suçunu işlediği anlaşılmaktadır.

Askeri Mahkemece gösterilen yasal ve yeterli gerekçelerle; sanığın denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlediğinden bahisle açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasında; sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilinin kabulünde ve bunun nitelendirilmesinde; TCK'nın 61 ve 62'inci maddelerinde öngörülen sıra ve esaslara göre cezanın belirlenmesinde ve belirlenen cezanın takdiren ertelenmeyerek, seçenek yaptırımlardan olan adli para cezasına çevrilmesinde, usul ve esas yönlerinden bozmayı gerektirecek nitelikte herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığından, sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle, mahkumiyet hükmünün onanmasına karar verilmiştir. Açıklanması geri bırakılan hükümde suç başlangıç tarihi ile kanun madde numarasının yanlış yazıldığı görülmekte ise de; bahse konu maddi hataların yerel mahkemece açıklanan hükümde giderilmiş olduğu anlaşıldığından, bahse konu maddi hatalar bozma sebebi yapılmamıştır.

Sonuç Ve Karar: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Sanığın kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi uyarınca REDDİNE;

Usûl ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA;

22.3.2016 tarihinde, tebliğnameye uygun olarak ve oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy