(1632 S. K. m. 130)

Dosya kapsamından, sanığın 2.11.2014 tarihinde garaj nöbetçisi olduğu esnada, silahını ve eğitim elbisesini nöbet tuttuğu yerde bırakarak firar ettiği, bu suretle askeri eşyayı kasten terk etmek suçunu işlediği iddiasıyla kamu davası açıldığı, Askeri Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda, sanığın üzerine atılı eylemi suç işleme kastı ile gerçekleştirmediği kabul edilerek, beraatine karar verildiği anlaşılmaktadır.

ASCK’nın 130’ncu maddesinde düzenlenen “askeri eşyayı kasten terk etmek” suçunun oluşumu için, suç konusu eşyanın askeri hizmete tahsis edilmiş olması, bu eşyanın terk edilmiş olması ve failin fiilini terk kastı ile işlemiş olması unsurlarının, birlikte gerçekleşmesinin gerektiği kabul edilmektedir.

Suçun maddi unsurunu, askeri hizmete mahsus eşyanın terk edilmesi oluşturmakla birlikte, manevi unsurunu, bu eşyanın terk etmek niyet ve iradesi ile, yani “terk özel kastı” altında hareket edilerek bırakılması ve ondan vazgeçilmesi oluşturmaktadır.

Belirtilenler çerçevesinde, somut olay incelendiğinde; sanığın, asıl amacının, Birliğinden firar etmek olduğu, firara giderken, sorumluluğuna bırakılmış olan silah ve teçhizatını yanında götürmesinin eylemini nitelik bakımından ağırlaştıracak olduğu, söz konusu askeri eşyayı tamamen korumasız bir yerde değil, kışla hudutları dâhilinde korunmalı, devriye ve kontrol görevlilerinin ya da kendisinden sonraki nöbetçinin kolaylıkla bulabileceği bir yere bırakmış olduğu, ayrıca, söz konusu malzemenin, sanığın firarının hemen ardından bulunarak emniyet altına alınmış olması nedeniyle herhangi bir zararın meydana gelmediği, sanığın “askeri eşyayı terk etmek” özel kastı ile hareket ettiğinin söylenemeyecek olması, en azından şüpheli kalması hususları birlikte değerlendirildiğinde, Askeri Mahkemece; atılı suçtan sanık hakkında beraat kararı verilmesinde, usul ve esas yönlerinden bir hukuka aykırılık bulunmadığından, beraat hükmünün onanmasına karar verilmiştir.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Askeri Savcının kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan beraat hükmünün ONANMASINA;

19.1.2016 tarihinde, tebliğnameye uygun olarak ve oybirliğiyle karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy