(1632 S. K. m. 66, 73) (5237 S. K. m. 50, 52, 62) (353 S. K. m. 217)

Sanığın, …Asker Hastanesinin 1.7.2015 tarihli raporuyla, “Uyum bozuklukları” teşhisiyle 10 gün istirahatına karar verildiği, aynı gün sıhhi izne gönderildiği, sıhhi izin süresi sonunda kendisine tanınması gerekli olan bir günlük dönüş yol süresi dikkate alındığında en geç 11.7.2015 günü saat 24.00’e kadar Birliğine katılması gerekirken 31.7.2015 tarihinde kendiliğinden gelerek Birliğine katıldığı, böylece 12.7.2015-31.7.2015 tarihleri arasında izin tecavüzü suçunu işlediği anlaşılmaktadır.

Askeri Mahkemece; sanığın, kovuşturma aşamasında dinlenen psikiyatri uzmanı bilirkişi vasıtası ile suç tarihlerinde askerliğe elverişli ve cezai ehliyetinin tam olduğunun, adli gözlem altına alınmasına gerek bulunmadığının tespit edilmesinden sonra, haklı ve yerinde gerekçelerle, izin tecavüzü suçunu işlediği kabul edilerek, temel cezanın alt sınırdan tayini, kanuni ve takdiri indirimin uygulanması suretiyle mahkûmiyet kararı verilmesinde, dosya içeriğine uygun gerekçelerle yeniden suç işlemeyeceği yönünde kanaate ulaşılamadığından subjektif değerlendirmeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasında ve hapis cezasının ertelenmemesinde, kısa süreli hapis cezasının alt sınırdan adli para cezasına çevrilmesinde ve taksitlendirilmesinde usul, sübut, vasıf, takdir ve uygulama yönlerinden hukuka aykırılık bulunmadığından mahkûmiyet hükmünün onanmasına karar verilmiştir.

Sonuç: Açıklanan nedenlerle;

Sanığın kabule değer görülmeyen temyiz isteminin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA;

23.2.2016 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe uygun olarak ve oybirliği ile karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy