(1632 S. K. m. 66) (5237 S. K. m. 50, 52, 62) (353 S. K. m. 217, 254)

Sanığın, 9.2.2012 günü saat 07:00’de Birliğini izinsiz olarak terk edip, 16.2.2012 günü saat 12:00’de kendiliğinden Birliğine katıldığı, böylece 9.2.2012-16.2.2012 tarihleri arasında firar suçunu işlediği anlaşılmaktadır.

Askeri Mahkemece; adli gözlem sonucu düzenlenen sağlık kurulu raporu ve adli rapor ile sanığın suç tarihlerinde askerliğe elverişli ve cezai ehliyetinin tam olduğunun tespit ettirilip, toplanan delillere ve oluşan vicdani kanaate göre yasal ve yeterli gerekçeler gösterilmek suretiyle, belirtilen tarihler arasında hiçbir özre yer vermeyen firar suçunu işlediği kabul edilerek, temel cezanın alt sınırdan belirlenip, lehine kanuni ve takdiri indirim hükmü uygulanmasında, daha önceden işlediği suçlardan dolayı hakkında iki ayrı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olması nedeniyle, yeniden suç işlemeyeceği yönünde kanaate ulaşılamadığından subjektif değerlendirmeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasında ve cezasının ertelenmesinde, kısa süreli hapis cezasının alt sınırdan adli para cezasına çevrilerek taksitlendirilmesinde usul, sübut, vasıf, takdir ve uygulama yönlerinden hukuka aykırılık bulunmadığından mahkûmiyet hükmünün onanmasına karar verilmiştir.

Ayrıca sanığın, 30.4.2014 tarihinde yolda ve gözaltında geçirdiği sürenin, TCK’nın 63’üncü maddesine istinaden 353 sayılı Kanun’un 254’üncü maddesi gereğince cezanın yerine getirilmesi sırasında alınacak bir kararla mahsup edilebileceğine de işaret edilmiştir.

Sonuç: Açıklanan nedenlerle;

Sanığın kabule değer görülmeyen temyiz isteminin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA; 29.3.2016 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe uygun olarak ve oybirliği ile karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy