(353 S. K. m. 196, 202)

İddianameye ve hükme konu edilen eylemde, sanığın, atamasının yapılması üzerine amiri olduğu mağdur Dz.Kd.Ütğm. E.D.’nin ayrılış sicilini yanında iki personel olduğu hâlde doldurduğu, bu sırada “Böyle adamlara böyle sicil verilir.” dediği, sicil belgesinin fotokopisini alıp bir nüshasını Dz.Ütğm. F.M.’ye verdiği anlaşılmaktadır.

Yargılama sırasında, tanık sıfatıyla beyanları tespit edilen Dz.Kd.Ütğm. E.D., şikâyetçi olduğunu beyan etmiştir. Bilindiği üzere 353 sayılı Kanun’un 196’ncı maddesine göre, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanların da sanık hakkındaki bu karara itiraz hakkı bulunmakta olup, yargılama sonunda, katılma talebi sorulmamış olan mağdur Dz.Kd.Ütğm. E.D.’ye karara karşı kanun yoluna (somut olayda itiraz) başvurma hakkı ve bu hakkını kullanması ile ilgili hususları da içerecek şekilde karar tebliği yapılması gerekmektedir. Bir hükmün veya kararın, o hükme veya karara karşı kanun yoluna müracaat etme hakkını haiz olan süjelere tebliği yapılmaksızın, hükmün veya kararın kesinleştiğinden bahsetmek mümkün olmayacaktır.

Bu açıklamalar ışığında, katılma talebi sorulmamış olan suçtan zarar görene, karardan itibaren ve hâlen tebligat yapılmamış olması karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Askeri Mahkemenin 17.9.2008 tarihli ve 2008/148-316 sayılı kararının esasen kesinleşmemiş olduğu sonucuna varılmıştır.

Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair 17.9.2008 tarihli karar henüz kesinleşmemiş olmakla birlikte, somut olayda, sanığın 12.2.2015 tarihli hükme yönelik temyizini, 17.9.2008 tarihli karara yönelik olarak süresinde yapılmış bir itiraz olarak kabule imkân bulunmamaktadır. Zira, anılan karar sanığa usulüne uygun biçimde 10.10.2008 tarihinde tebliğ edilmiş ve sanık bu karara bir hafta içerisinde itiraz etmemiştir. Bu nedenle, kendisi için geçerli olan kanun yoluna müracaat süresi sona ermiş olan sanığın, sırf başkası açısından henüz itiraz süresi dolmadığı için, süre yönünden geçerli bir itirazda bulunmasına da imkân bulunmamaktadır.

Bu kabule göre, gerçekte kesinleşmemiş bir hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına dayalı olarak, deneme süresinde sanığın kasıtlı suç işlediği ve bu suçtan mahkûm edildiği için verilen hükmün açıklanmasına dair hüküm de yok hükmündedir.

Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı, henüz tebligat noksanı sebebiyle kesinleşmediğinden, öncelikle kararın ilgililere (katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görene), kanun yoluna başvurmaya dair hakları hatırlatılarak tebliği ile tebligat sonrasında, karara, süresinde bir itiraz başvurusu olup olmadığına göre kesinleştirme işleminin yapılması gerekmektedir. İtiraz edilmemesi hâlinde, yasal itiraz süresinin bitiminden geçerli olarak kesinleştirme işleminin yapılması, itiraz hâlinde ise itiraz hakkında en yakın Askeri Mahkeme kararının neticesine göre hareket edilmesi gerekmektedir. Bu nedenlerle, Askeri Yargıtay tarafından bir karar verilmesine yer olmadığına, dosyanın, tebligat işleminin yapılması ve sonucuna göre hareket edilmesi amacıyla Mahkemesine iadesine karar verilmiştir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

1)  Sanığın temyizine (itirazına) atfen ve resen, …Askeri Mahkemesince verilen 12.2.2015 tarihli, 2014/97 Esas ve 2015/28 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünün YOK HÜKMÜNDE SAYILMASINA;

2)  …Askeri Mahkemesinin 17.9.2008 tarihli ve 2008/148-316 sayılı kararına karşı, tebligat işlemleri ve kanun yolu çareleri tükenmediğinden, tebligat işleminin yapılması ve itiraz hâlinde 353 sayılı Kanun’un 202’nci maddesi uyarınca en yakın askeri mahkemece karar verilmesi gerektiğinden, itiraz hakkında Askeri Yargıtay tarafından BİR KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA;

Henüz kesinleşmemiş olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile ilgili tebligatın tamamlanması ve itiraz hâlinde incelemenin en yakın askeri mahkemece yapılması bakımından, dosyanın …Askeri Mahkemesine gönderilmek üzere Askeri Yargıtay Başsavcılığına TEVDİİNE;

15.3.2016 tarihinde, tebliğnameye uygun olarak ve oybirliği ile karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy