(1632 S. K. m. 47, Ek m. 8, 10) (5237 S. K. m. 7, 50, 52) (5271 S. K. m. 231) (647 S. K. m. 4, 5) (353 S. K. m. 220, 221) (ANY. MAH. 17.01.2013 T. 2012/80 E. 2013/16 K.)

23.1.2013 tarihli ve 28537 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 17.1.2013 tarihli, 2012/80 Esas, 2013/16 Karar sayılı kararıyla; ASCK’nın 47’nci maddesinin birinci fıkrasının (A) bendinin birinci ve ikinci cümlelerinin, Ek 8’inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “... kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile...” ibaresinin ve ASCK’nın Ek 10’uncu maddesinin ikinci fıkrasının Anayasa’ya aykırı olduğu kabul edilerek iptaline karar verilmiş olduğundan, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile ilgili olarak değerlendirme yapıldığı da gözetildiğinde, hükümlü hakkında, ASCK’nın 47 ve Ek 8'inci maddeleri kapsamında, hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesi veya ertelenmesine ilişkin hükümlerin uygulanıp uygulanmayacağı konularında değerlendirme yapılması gerekmektedir.

Somut olay ile ilgili olarak dava dosyası incelendiğinde; CMK'nın 231'inci maddesi kapsamında yeniden değerlendirme yapılması hatalı olmakla birlikte, objektif şart gerçekleşmediğinden, hükümlü hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasında, suç tarihinden önce (üç aydan fazla) hapis cezasına dair mahkûmiyetinin bulunması nedeniyle cezasının ertelenmemesinde, kamuya yararlı bir işte çalıştırılma seçenek yaptırımının uygulanmaması ve gerekçeleri ile yasada öngörülen ölçütlere göre takdir edilerek, kısa süreli hapis cezasının suç tarihindeki miktar dikkate alınıp adli para cezasına çevrilmesi suretiyle kurulan mahkûmiyet hükmünde herhangi bir hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

Ancak, Askeri Mahkemece; TCK’nın 50 ve 52’nci maddeleri uyarınca hapis cezasının adli para cezasına çevrilmiş olması, TCK’nın 7/2’nci maddesi uyarınca, lehe olan hükmün uygulanması zorunluluğu ve suçun işlendiği tarihte yürürlükte bulunan mülga 647 sayılı Kanun’un 4’üncü maddesi hükümleri ile hâlen yürürlükte olan 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 52’nci maddeleri hükümlerinin birbirinden farklılığı karşısında, beher günün lehe olan suç tarihindeki miktar esas alınarak adli para cezasına çevrilmesinde de, uygulama maddesi olarak mülga 647 sayılı Kanun'un 4’üncü maddesinin uygulanması gerekirken, uyarlama hükmünün verildiği tarih esas alınarak TCK'nın 50 ve 52'nci maddelerinin uygulanması hukuka aykırı olduğundan, mahkûmiyet hükmünün uygulama yönünden bozulmasına karar verilmiş; bozma nedeni yeni bir yargılamayı gerektirmediğinden, 353 sayılı Kanun’un 220/2’nci maddesine kıyasen, bu aykırılığın düzeltilmesi yoluna gidilmiştir.

Kesin hükmün dokunulmazlığı ilkesi ve kesinleşmiş mahkûmiyet hükmünde değişiklik (uyarlama) yargılamasının esas itibarıyla infazı ilgilendiren ve etkileyen bir yargılama faaliyeti olması gözetilerek, hükümlünün esasa ilişkin temyiz nedeni kabule değer görülmemiş ve irdelenmemiştir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

Uygulama yönünden hukuka aykırı bulunan uyarlama mahkûmiyet hükmünün, hükümlünün temyizine atfen ve resen, 353 sayılı Kanun’un 221/1’inci maddesi gereğince BOZULMASINA;

Bozma sebebi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 353 sayılı Kanun’un 220'nci maddesine kıyasen, hükmün adli para cezasına çevrilmesine ilişkin kısmının;

“Mülga 647 sayılı Kanun’un 4’üncü maddesi uyarınca hükümlü hakkındaki hapis cezasının beher günü 12 TL hesabıyla adli para cezasına çevrilerek 1800 TL (BİN SEKİZ YÜZ TL) ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,

Mülga 647 sayılı Kanun’un 5’inci maddesi gereğince adli para cezasının yirmi dört eşit aylık taksitler hâlinde hükümlüye ödettirilmesine, taksitlerden birisinin süresinde ödenmemesi hâlinde geri kalan miktarın tamamının tahsiline, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine”,

Şeklinde DÜZELTİLEREK ONANMASINA;

8.3.2016 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe uygun olarak ve oybirliği ile karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy