(5271 S. K. m. 193, 231) (1632 S. K. m. 47, Ek m. 8, 10)  (353 S. K. m. 207, 217, 227) (5237 S. K. m. 50) (ANY. MAH. 05.07.2012 T. 2012/9 E. 2012/103 K.)

Daha önce açıklanması geri bırakılan mahkumiyet hükmünün, beş yıllık deneme süresi içinde hükümlünün kasten yeni bir suç işlemiş olması nedeniyle CMK’nın 231/11’inci maddesi uyarınca açıklanması yerindedir.

Anayasa Mahkemesi’nin 21.11.2012 tarihli, 28474 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 5.7.2012 tarihli, 2012/9-103 Esas ve Karar sayılı kararıyla; ASCK’nın 47’nci maddesinin birinci fıkrasının (A) bendinin birinci ve ikinci cümlelerinin, Ek 8’inci maddesinin ikinci fıkrasının “sırf askeri suçlar ile bu Kanun’un Üçüncü Babının Dördüncü Faslında yazılı suçlar hakkında, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile...” bölümünün ve ASCK’nın Ek 10’uncu maddesinin ikinci fıkrasının Anayasa’ya aykırı olduğu kabul edilerek iptaline karar verilmiş olduğundan, hükümlü hakkında açıklanan mahkûmiyet hükmü ile ilgili olarak ASCK’nın 47 ve Ek 8’inci maddeleri kapsamında, hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesi veya ertelenmesine ilişkin hükümlerin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda değerlendirme yapılması gerekmektedir.

Somut olay ile ilgili olarak dava dosyası incelendiğinde; daha lehe olduğu kabulüyle, hükümlünün sosyal ve maddi durumu da gözetilip yasada öngörülen ölçütlere göre takdir edilerek, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi suretiyle kurulan mahkumiyet hükmünde herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığından onanmasına karar verilmiştir.

Tebliğnamede, talimatla ifadesinin alınması için belirlenen adreste bulunamaması nedeniyle hükümlünün beyanlarının tespit edilmediği, oysa TCK’nın 50’nci maddesi uyarınca cezasının adli para cezası dışında diğer seçenek tedbirlerden birine çevrilmesini de isteyebileceği gözetildiğinde, …Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünde hükümlü olduğu anlaşılan hükümlünün uyarlama yargılamasına ilişkin diyecekleri tespit edilmeksizin yokluğunda duruşmaya devam olunarak uyarlama kararı verilmesinin, CMK’nın 193 ve 196’ncı maddelerine aykırı olduğu ve bu aykırılığın 353 sayılı Kanun’un 207/3-H madde ve bendinde yer alan savunma hakkının kısıtlanması niteliğinde Kanun’a mutlak muhalefet oluşturduğu belirtilmiş ise de; Askeri Mahkemece, daha önce açıklanması geri bırakılan mahkûmiyet hükmünün açıklanmasını takiben, Anayasa Mahkemesi’nin 5.7.2012 tarihli, 2012/9-103 sayılı kararı kapsamında hükümlünün diyeceklerinin tespiti için yazılan talimat sonrasında, …Asliye Ceza Mahkemesi tarafından çıkarılan adli davetiyenin, dosyada bulunan …, …Mah. …Sok. Nu.: … İç Kapı Nu.: … adresinde hükümlüye 11.7.2013 tarihinde tebliğ edildiği, hükümlünün 4.9.2013 tarihli duruşmaya gelmemesi üzerine, zorla getirme emri düzenlenmesine karar verildiği, bu defa hükümlünün belirtilen adreste ikamet ettiği, adresin zaman zaman kontrol edildiğinde adı geçenin adresinde bulunamadığı, nereye gittiği ve nerede olduğunun yakınlarınca bilinmediği tespiti yapılarak, hazırlanan tutanağın …Asliye Ceza Mahkemesine gönderildiği, bu Mahkemenin de talimatı bila ikmal iade ettiği, Askeri Mahkemenin çeşitli birimler aracılığıyla adres araştırması yaptırdığı, tespit edilen …, …Mah. …Sok. Nu.: … İç Kapı Nu.: …, İstanbul ve Silivri adresleri itibarıyla talimatlar gönderildiği, bu talimatların bila ikmal iade edildiği gözetildiğinde, belirtilen görüşe iştirak edilmemiş; 353 sayılı Kanun’un 227/Son maddesinin hükmü uyarınca, beyanları tespit edilememiş olsa da, hükümlünün yokluğunda duruşmaya devam edilerek bitirilmesinde hukuka aykırılık olmadığı kabul edilmiştir.

Sonuç: Açıklanan nedenlerle;

Hükümlünün kabule değer görülmeyen temyiz isteminin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi uyarınca REDDİNE;

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan mahkumiyet hükmünün ONANMASINA;

1.3.2016 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe aykırı olarak ve oybirliği ile karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy