AskeriYargıtay
Dairesi: 2. Daire
Esas No: 2017/ 34
Karar No: 2017 / 41
Karar Tarihi: 08.02.2017

(2803 S. K. m. 7, 15)

Sanık hakkında evvelce verilen mahkûmiyet hükümlerinin, Dairemizin 8.4.2015 tarihli, 2015/218-234 Esas ve Karar sayılı ilamı ile noksan soruşturma yönünden ayrı ayrı bozulması üzerine, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sırasında, (5’inci Piyade Eğitim Tugay Komutanlığı Askeri Mahkemesinin kapatılması üzerine dosyanın intikal ettirildiği) ….. Askeri Mahkemesince 11.11.2016 tarihli tensip tutanağı ile; sanığın, 10.8.2012-5.3.2013 tarihleri arasında izin tecavüzü suçunu, 7.3.2013-22.8.2013 tarihleri arasında firar suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davalarında, Askeri Mahkemenin görevsizliğine karar verildiği anlaşılmaktadır.

Kararlar; müdafi tarafından, usule ilişkin sebepler ileri sürülerek, temyiz edilmiştir.

Tebliğnamede; kararların onanmasına karar verilmesi gerektiği yönünde görüş bildirilmiştir.

Yapılan incelemede; ayrıntıları Dairemizin 24.8.2016 tarihli, 2016/452-487; 29.9.2016 tarihli, 2016/499-520; 29.9.2016 tarihli, 2016/535-533 ve 29.9.2016 tarihli, 2016/536-534 Esas ve Karar sayılı ilamlarında belirtildiği üzere; 2803 sayılı Jandarma Teşkilat, Görev ve Yetkileri Kanunu’nda, 25.7.2016 tarihli ve 668 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (KHK) ile yapılan değişiklikler sonucunda; Jandarmanın askeri bir güvenlik kuvveti olmaktan çıkarıldığı ve kural olarak Türk Silahlı Kuvvetleri (TSK) bünyesinden ayrıldığı, Jandarma personelinin askeri görevlerinin sınırlandırıldığı, Jandarma personeline askeri görev verilmesinin istisnai olduğu ve belirli şartlar gerçekleştiğinde, ancak askeri görev verilebileceği, askeri mahkemelerin Jandarma personelini yargılama görevinin sadece askeri görev verildiği takdirde söz konusu olabileceği anlaşılmaktadır. 2803 sayılı Jandarma Teşkilat, Görev ve Yetkileri Kanunu’nun 7’nci maddesine göre, Jandarmaya sadece Kanunlarla askeri görev verilebilecek ve aynı Kanunun 15/d maddesine göre, Jandarma personeli sadece askeri görev verildiği takdirde askeri mahkemelerde yargılanabilecektir.

2803 sayılı Kanunun, 25.7.2016 tarihli ve 668 sayılı KHK ile değişik 15’inci maddesi, jandarma personelinin işlediği suçların yargılamasında, hangi yargı kolunun görevli olduğunu açıkça düzenleyen bir usul hükmüdür ve tüm usul hükümleri gibi, yürürlüğe girdiği tarihten sonra, derdest olan davalarda uygulanması gereklidir.

Askeri mahkemelerin görevini düzenleyen 353 sayılı Kanunun 9’uncu maddesinde, “… kanunlarda aksi yazılı olmadıkça …” ifadesi kullanılarak, askeri mahkemelerin genel görevine kanunlarla istisna getirilebileceğinin hüküm altına alındığı, bu kapsamda 2803 sayılı Kanunun 15’inci maddesi “d” bendinin, askeri mahkemelerin Jandarma personeli üzerindeki yargılama görevini düzenlediği ve 353 sayılı Kanun’un 9’uncu maddesine açıkça istisna getirdiği sonucuna varılmıştır.

Yapılan açıklamaların ışığı altında; uzman jandarma çavuş olarak görevli olan sanığın, kamu davasına konu edilen eylemlerinin, Jandarma personeline kanunlarla tevdi edilmiş askeri bir görevden kaynaklanmadığı, bu nedenle 2803 sayılı Jandarma Teşkilat, Görev ve Yetkileri Kanunu’nun 15’inci maddesinin “d” bendine göre, dava konusu eylemlerinden dolayı yargılama yapmaya askeri mahkemelerin görevli olmadığı ve kamu düzenini doğrudan ilgilendiren görev konusunun davanın her aşamasında öncelikle ve resen göz önünde bulundurulması gerektiği, dolayısıyla verilen görevsizlik kararlarında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, müdafiin temyiz sebeplerinin reddiyle, görevsizlik kararlarının ayrı ayrı onanmasına karar verilmiştir.

Sonuç Ve Karar: Açıklanan nedenlerle;

Müdafiin kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan görevsizlik kararlarının ayrı ayrı ONANMASINA;

8.2.2017 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe uygun olarak, oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy