Askeri Yargıtay 2. Daire 2016/49 Esas 2016/80 Karar
Karar Dilini Çevir:
AskeriYargıtay
Dairesi: 2. Daire
Esas No: 2016/ 49
Karar No: 2016 / 80
Karar Tarihi: 27.01.2016


(1632 S. K. m. 66) (353 S. K. m. 217)

 

15.11.2013 tarihinde, Birlik Komutanlığı revirinde müşahede altında bulunurken izinsiz olarak Birliğinden ayrılarak firar eden sanığın, 23.11.2013 tarihinde yakalandığı; Yakalanmasını müteakip teslim edildiği … Askerlik Şubesi Başkanlığınca, 26.11.2013 tarihinde Birliğine katılacağı hususu tebliğ edilerek, 24.11.2013 tarihinde serbest olarak Birliğine sevk edildiği, 26.11.2013 tarihinde en geç 24:00’a kadar Birliğine katılması gerekirken katılmadığı, 11.12.2013 tarihinde kendiliğinden Birliğine katıldığı;

 

Böylece; 15.11.2013-23.11.2013 ve 27.11.2013-11.12.2013 tarihleri arasında iki ayrı firar suçunu işlediği dosya kapsamındaki kanıtlardan anlaşılmaktadır.

 

Bu itibarla, Askeri Mahkemece; sanık hakkında, toplanan delillere ve oluşan vicdani kanaate göre yasal ve yeterli gerekçeler gösterilmek suretiyle; belirtilen tarihler arasında, hiçbir özre yer vermeyen müteaddit (iki kez) firar suçunu işlediği kabul edilerek, temel cezaların alt sınırdan belirlenip 27.11.2013-11.12.2013 tarihleri arasındaki firar suçuna ilişkin kanuni ve takdiri, diğer firar suçuna ilişkin takdiri indirim maddeleri uygulanmak suretiyle ayrı ayrı mahkûmiyet hükmü kurulmasında, 26.9.2011 tarihinde işlediği resmi belgede sahtecilik suçundan … Asliye Ceza Mahkemesinin 30.1.2012 tarihinde kesinleşen 10.1.2012 tarihli, 2011/169 Esas ve 2012/29 Karar sayılı hükmü ile 10 ay hapis cezasına hükmedilmesi karşısında yasal imkânsızlık nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve cezanın ertelenmesi hükümlerinin tatbik edilmeyerek, hükmolunan kısa süreli hapis cezalarının asgari hadden adli para cezalarına dönüştürülmesinde ve taksitlendirilmesinde; usul, sübut, vasıf, takdir ve uygulama yönlerinden herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığından, sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle, yasaya uygun bulunan mahkûmiyet hükümlerinin ayrı ayrı onanmasına karar verilmiştir.

 

SONUÇ VE KARAR: Açıklanan nedenlerle;

 

Sanığın kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

 

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan, mahkûmiyet hükümlerinin ayrı ayrı ONANMASINA;

 

27.1.2016 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe uygun olarak, oybirliği ile karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy