(1632 S. K. m. 58, 66) (5237 S. K. m. 58)

Daha önce işlediği başka bir firar suçundan tutuklu olarak bulunduğu askeri cezaevinden tahliye edilen ve 13.4.2015 tarihinde … Askerlik Şubesi tarafından bir gün yol süresi tanınarak, 15.4.2015 tarihinde katılması gerektiği konusunda bilgilendirilip serbest olarak Birliğine sevk edilen sanığın, 15.4.2015 tarihi nihayetine kadar birliğine katılmadığı, bir süre firar hâlinde kaldıktan sonra 26.6.2015 tarihinde yakalandığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır.

Firar suçlarında mazerete yer verilmemesi nedeniyle, ekonomik sıkıntıları nedeniyle firar etmek zorunda kaldığı yolundaki sanık savunmalarına itibar edilmemesinde isabetsizlik bulunmadığından, aynı yöndeki temyiz sebepleri kabule değer görülmemiştir.

Askeri Mahkemece, gözlem altına alınması suretiyle cezai ehliyetinin tam ve suç tarihlerinde askerliğe elverişli olduğu saptanan sanığın, genel kastla işlenebilen ve tüm unsurları ile oluşan atılı suçtan, karar yerinde gösterilen yasal ve inandırıcı gerekçelerle, yazılı olduğu şekilde cezalandırılmasına karar verilmesinde, dosya kapsamına uygun olarak gösterilen gerekçelerle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, hapis cezasının ertelenmesine ve kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımların uygulanmasına karar verilmemesinde hukuka aykırılık görülmediğinden, müdafiin kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin reddi ile mahkûmiyet hükmünün onanmasına, karar verilmiştir.

Ancak, dosya kapsamına göre, sanığın inceleme konusu eyleminden önce işlediği 14.4.2013-18.7.2014 tarihleri arasındaki firar suçundan, 31.3.2015 tarihinde kesinleşen, …Askeri Mahkemesinin 26.12.2014 tarihli, 2014/214-230 Esas ve Karar sayılı hükmü ile adli para cezasına mahkûm edildiği; 21.7.2014-10.2.2014 tarihleri arasındaki firar suçundan, 8.4.2015 tarihinde kesinleşen, …Askeri Mahkemesinin 26.12.2014 tarihli, 2014/304-228 Esas ve Karar sayılı hükmü ile, TCK’nın 51’inci maddesi gereğince ertelenmiş on ay hapis cezasına mahkûm edildiği nazara alındığında, temyiz konusu hükümde incelenen eyleminin mükerrer nitelik taşıdığı kabul edilerek, TCK’nın 58’inci maddesi uyarınca tayin olunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi gerekirken, bu yönde uygulama yapılmaması hukuka aykırı olmakla beraber, aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle, bozma sebebi yapılamayan bu hususa işaret etmekle yetinilmiştir.

Sonuç Ve Karar: Açıklanan nedenlerle;

Müdafiin, kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE,

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,

27.1.2016 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe uygun olarak, oybirliği ile karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy