AskeriYargıtay
Dairesi: 2. Daire
Esas No: 2016/ 186
Karar No: 2016 / 226
Karar Tarihi: 30.03.2016

(1632 S. K. m. 117) (5237 S. K. m. 50, 52, 62)

Askeri Mahkemece; sanığın 2013 yılı içerisinde tam olarak tespit edilmeyen tarihlerde;

1) Katılan İs.Er O.M.'ye karşı asta müessir fiil suçunu işlediği kabul edilerek, ASCK’nın 117/1, TCK’nın 62, 50/3 ve 52'nci maddeleri gereğince 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,

2) Mağdur İs.Er O.D.'ye karşı asta müessir fiil suçunu işlediği kabul edilerek, ASCK’nın 117/1, TCK’nın 62, 50/3 ve 52'nci maddeleri gereğince 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,

3) Mağdur İs.Er İ.Ç.'ye karşı asta müessir fiil suçunu işlediği kabul edilerek, ASCK’nın 117/1, TCK’nın 62, 50/3 ve 52'nci maddeleri gereğince 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,

4) Mağdur İs.Er U.C.Ö.'ye karşı asta müessir fiil suçunu işlediği kabul edilerek, ASCK’nın 117/1, TCK’nın 62, 50/3 ve 52'nci maddeleri gereğince 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,

Karar verilmiştir.

Hükümler; sanık tarafından, mahkûmiyeti için yeterli delil bulunmadığı ileri sürülerek temyiz edilmiştir.

Aynı hükümde, sanığın, mağdur İs.Er E.K.'ye karşı işlediği iddia edilen asta müessir fiil suçundan verilen beraat kararı taraflarca temyiz edilmediğinden inceleme dışında tutulmuştur.

Tebliğnamede; mahkûmiyet hükümlerinin, ayrı ayrı onanması gerektiği hususunda görüş bildirilmiştir.

Yapılan incelemede; … Komutanlığı emrinde 2010-2014 yılları arasında Kışla Hizmet Takım Komutanı olarak görev yapmış olan sanığın, 2013 yılı içerisinde tam olarak tespit edilmeyen çeşitli tarihlerde;

Nöbet yerinde otururken Karargâh Grup Komutanı tarafından tespit edilen mağdur İs.Er O.D.'yi odasına çağırarak "sen niye nöbet yerinde oturuyorsun" deyip, tekme ve tokat atmak suretiyle dövdüğü, sonra mahkeme dosyanın hazırlanması için gönderdiği, mağdurun odadan çıkarak yazıcılık yapan katılan İs.Er O.M.'nin yanına gittiği, birkaç gün sonra mahkeme dosyasının hazırlamasını müteakip birlikte sanığın yanına gittiklerinde, sanığın bu sefer de katılan İs.Er O.M.'yi tekme ve tokat atarak dövdüğü,

Silahlık görevlisi olan mağdur İs.Er İ.Ç.'yi silahlıkta uyurken görerek yanına çağırdığı ve "neden uyuyorsun" diyerek önce tokat attığı, sonra kafasına ve omzuna yumrukla vurmak suretiyle darp ettiği,

Yemekhane sorumlusu olan mağdur İs.Er U.Ö.'yü yemekhaneden geç kalktığı için elindeki defter ile kafasına ve yüzüne sertçe vurarak dövdüğü, dosya kapsamındaki kanıtlardan anlaşılmaktadır.

Asta müessir fiil suçu, ASCK’nın 117/1’inci maddesinde; “Madununu kasten itip kakan, döven veya sair suretlerle cismen eza verecek veya sıhhatini bozacak hâllerde bulunan veyahut tazip maksadıyla madununun hizmetini lüzumsuz yere güçleştiren veya onun diğer askerler tarafından tazip edilmesine veya suimuamelede bulunulmasına müsamaha eden amir veya mafevk ... hapsolunur.” şeklinde düzenlenmiş olup, bu düzenlemeye göre, asta karşı yapılan en ufak bir itme eylemi dahi asta müessir fiil suçuna vücut verebilmektedir.

Somut olayda, katılan ve mağdurların aşamalardaki olayın oluşuna uygun düşen anlatımları ile yeminli tanık beyanlarından, sanığın adı geçen katılan ve mağdurlara yönelik eylemlerinin sübut bulduğu ve bu eylemlerinin asta müessir fiil suçunu oluşturduğu hususunda tereddüt görülmediğinden, sanığın sübuta yönelik temyiz sebepleri kabule değer bulunmamıştır.

Bu itibarla, Askeri Mahkemece; toplanan delillere ve oluşan vicdani kanaate göre yasal ve yeterli gerekçeler gösterilmek suretiyle, sanığın dört ayrı asta müessir fiil suçunu işlediği kabul edilerek, temel cezanın alt sınırdan tayin edilmesinde, takdiri tahfif sebebiyle azami oranda indirim yapılmasında, sanığın kabul etmemesi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasında, hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesinde, hukuka aykırılık görülmediğinden, sanığın temyiz sebeplerinin reddi ile mahkûmiyet hükümlerinin ayrı ayrı onanmasına karar verilmiştir.

Dosyada bulunan belgeler incelendiğinde, 1'inci klasörde 310’da yer alan belgeden sonraki belgeye hatalı olarak 400 dizi numarasının verildiği ve sonraki belgelerin de buna numaralandırıldığı görülmekle birlikte, dizi numaraları verilirken yapılan ve maddi hatadan kaynaklandığı anlaşılan bu eksikliğin, temyiz incelemesi yapılmasına ve sonuca etkili olmayacak nitelikte olduğu değerlendirildiğinden, işaretle yetinilmiştir.

Sonuç Ve Karar: Açıklanan nedenlerle;

Sanığın kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan, mahkûmiyet hükümlerinin ayrı ayrı ONANMASINA;

30.3.2016 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe uygun olarak, oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy