(1632 S. K. m. 66) (5237 S. K. m. 32, 34, 53, 62, 63) (353 S. K. m. 220) (AYDK. 04.02.2016 T. 2016/3 E. 2016/16 K.)

Askeri Mahkemece; sanığın, 2.12.2011-10.1.2013 tarihleri arasında firar suçunu işlediği kabul edilerek, eylemine uyan ASCK’nın 66/1-a ve TCK’nın 62’nci maddeleri gereğince on ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 10.1.2013-15.1.2013 tarihleri arasında yolda ve nezarette, 15.1.2013-25.2.2013 tarihleri arasında tutuklulukta geçirdiği sürelerin TCK’nın 63’üncü maddesi gereğince cezasından mahsubuna, TCK'nın 53/1’inci maddesinin a, b, d ve e bentlerinde belirtilen hakları kullanmaktan cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, c bendinde yazılı haklardan ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, hapis cezasının ertelenmesine ve seçenek yaptırımlara çevrilmesine takdiren yer olmadığına, karar verilmiştir.

Hüküm; müdafi tarafından, kararın usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek temyiz edilmiştir.

Tebliğnamede; hastaneye müracaat etmeyen sanığın Birliğine dönüş için yol süresi tanınmaması gerektiği belirtilerek, suç başlangıç tarihinin “1.12.2011” olarak değiştirilmek suretiyle hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerektiği yönünde, görüş bildirilmiştir.

Yapılan incelemede; sanığın, …'te görevli olduğu Birliğinden rahatsızlığı nedeniyle 1.12.2011 tarihinde … …. Devlet Hastanesine sevk edildiği, söz konusu hastaneye askeri servis aracı ile götürülen sanığın hastaneye müracaat etmeden firar ettiği ve bir süre firarda kaldıktan sonra 10.1.2013 tarihinde … …’ta polis ekiplerince yakalandığı, böylece 1.12.2011-10.1.2013 tarihleri arasında yakalanmakla son bulan firar suçunu işlediği, tüm dosya kapsamından anlaşılmaktadır.

Yargılama aşamasında yaptırılan adli gözlem işlemi neticesinde, … Asker Hastanesinin 27.2.2014 tarihli ve 2082 sayılı Sağlık Kurulu Raporu ile 28.2.2014 tarihli Adli Raporuna göre,  suç tarihlerinde ve halen askerliğe elverişli olduğu, TCK’nın 32/1-2 ve 34’üncü maddelerinden faydalanamayacağı, madde kötüye kullanımının askerliğe elverişsizlik hali oluşturacak düzeyde olmadığı tespit edilen sanık hakkında, Askeri Mahkemece, tüm unsurları ile oluşan firar suçundan, karar yerinde gösterilen yasal ve inandırıcı gerekçelerle, asgari hadden ceza tayin edilip, takdiri indirim yapılarak yazılı olduğu şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde, cezanın seçenek yaptırımlara çevrilmemesinde, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasında usul, sübut, vasıf, takdir ve uygulama yönlerinden herhangi bir hukuka aykırılık bulunmamakla birlikte;

Dava dosyasında yer alan şehir içi hastane servis aracı Araç Komutanı imzalı tutanaktan anlaşıldığı üzere, sanığa ve Hastaneye sevk edilecek diğer askerlere, Birlik Komutanlığı tarafından askeri servis aracı tahsis edilerek, Hastaneye intikal ve muayene işlemleri sonrasında da Birliklerine nakil imkânı tanınmıştır.

Bu tespit karşısında; sanığın, 1.12.2011 tarihinde, görevi icabı bulunması gereken askeri mahal olan hastaneyi, muayene işlemlerine başlamadan önce, izinsiz terk edip, firar etmesi ve ulaşımın askeri servis aracı ile sağlanması karşısında, kendisine ayrıca Birliğe dönüş için ilave bir günlük yol süresi tanınmaması gerekmektedir (Askeri Yargıtay Daireler Kurulunun 4.2.2016 tarihli, 2016/3-16 Esas ve Karar sayılı ilamı da aynı yöndedir). Buna göre, firar suç başlangıç tarihinin “1.12.2011” olarak belirlenmesi gerekirken, kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasında “2.12.2011” olarak belirlenmesi hukuka aykırı ise de; suçun hukuki niteliğine ve ceza uygulamasına bir etkisi bulunmayan bu hatanın, 353 sayılı Kanun’un 220/2-F maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün olduğundan, müdafiin temyiz isteminin reddiyle mahkûmiyet hükmünün düzeltilerek onanmasına, karar verilmiştir.

Sonuç Ve Karar: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Müdafiin kabule değer görülmeyen temyiz isteminin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

Müdafiin temyizine atfen ve resen, suç başlangıç tarihinin hatalı tespiti yönünden hukuka aykırı bulunan firar suçuna ilişkin mahkûmiyet hükmünün, 353 sayılı Kanun’un 221/1’inci maddesi gereğince BOZULMASINA;

Ancak, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 353 sayılı Kanun’un 220/2-F maddesi gereğince, hükümde hatalı olarak belirlenen suç başlangıç tarihinin “1.12.2011” şeklinde değiştirilmek ve diğer kısımları aynen muhafaza edilmek suretiyle mahkûmiyet hükmünün DÜZELTİLEREK ONANMASINA;

23.3.2016 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe uygun olarak, oybirliği ile karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy