(1632 S. K. m. 50, 52, 62, 66) (5271 S. K. m. 231) (YDK 07.07.2011 T. 2011/80 E. 2011/80 K.)

Askeri Mahkemece; sanığın, 14.5.2011-13.8.2011 tarihleri arasında izin tecavüzü suçunu işlediği sabit görülerek, ASCK’nın 66/1-b, TCK’nın 62, 50 ve 52’nci maddeleri uyarınca 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, bu cezanın yirmi dört eşit taksit hâlinde tahsiline, yasal imkânsızlık nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve cezanın ertelenmesine yer olmadığına, yol, nezaret ve tutuklulukta geçen sürelerin mahkûmiyet müddetinden mahsubuna, karar verilmiştir.

Hüküm; sanık tarafından, sebep gösterilmeksizin temyiz edilmiştir.

Tebliğnamede; hükmün onanmasına karar verilmesi gerektiği yönünde, görüş bildirilmiştir.

Yapılan incelemede; sanığın, 11.5.2011 tarihinde iki gün yol süresi olmak üzere toplam üç gün kanuni izin alarak saat 8.00 itibarıyla Birliğinden ayrıldığı, buna göre en geç 14.5.2011 günü saat 8.00'e kadar Birliğine dönmesi gerekirken dönmediği, bir süre sonra 13.8.2011 tarihinde …, ….'ta polisler tarafından yakalandığı ve böylece hükme konu edilen tarihler arasında üzerine atılı izin tecavüzü suçunu işlediği sabit görülerek mahkûmiyetine dair hüküm kurulmuş ise de;

Askeri Mahkemece; sanığın suça konu iznine ilişkin izin belgesinin aslı ya da tasdikli bir sureti dosyaya getirtilmeksizin, tasdiksiz belgegeçer çıktısı izin belgesine itibar edilmesi, izin belgesi düzenlenirken yazıldığı anlaşılan ‘08.00’ şeklindeki ayrılış saatinin yanında imza ya da paraf olmaması ve aşamalarda hangi saatte ayrıldığının sanığa da sorulmamış olması nedeniyle maddi gerçeği yansıtmaması olasılığı karşısında, bu hususun Birlik nizamiye kayıtlarının getirtilmesi suretiyle açıklığa kavuşturulmaması ve 13.8.2011 tarihli yakalama tutanağının aslı veya onaylı sureti getirtilip dosyaya ithalinin sağlanması gerekirken, onaysız fotokopi belgeye itibar edilmesi; maddi vakanın tespiti açısından noksanlık oluşturduğundan, mahkûmiyet hükmünün noksan soruşturma yönünden bozulmasına, karar verilmiştir.

Ayrıca, Askeri Yargıtay’ın yerleşik içtihatlarına göre; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için, CMK’nın 231’inci maddesinin 6’ncı fıkrasının (a) bendinde öngörülen objektif şart, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûmiyetinin bulunmaması; (b) bendinde öngörülen, sübjektif şart ise, mahkemede sanığın yeniden suç işlemeyeceği hususunda bir kanaat oluşmasıdır. Mahkeme, bu kanaate varabilmek için, sanığın “kişilik özellikleri” ile “duruşmadaki tutum ve davranışlarını” göz önünde bulunduracaktır.

Öte yandan; “yasal imkânsızlık” kavramı, hâkime takdir ve uygulama hakkı tanınmamasını, başka bir anlatımla, yasadan kaynaklanan imkânsız olma durumunu, yasa ile konulan engel (sınırlama) nedeniyle uygulama imkânının bulunmaması hâlini ifade etmekte olup kanunda sayılan diğer hususlar yasal şartlardır (Askeri Yargıtay Daireler Kurulunun, 7.7.2011 tarihli, 2011/80-80 ile 17.12.2015 tarihli 2015/108-113 Esas ve Karar sayılı ilamları da aynı yöndedir).

Kabule göre, somut olayda, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına veya ertelemeye karar verilmesi hususunda yasadan kaynaklanan imkânsızlık durumunun bulunmamasına rağmen Askeri Mahkemece; kısa kararda yasal imkânsızlık nedeniyle, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve hapis cezasının ertelenmesi kurumlarının uygulanmadığının belirtilmesine karşın gerekçeli kararda hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve hapis cezasının ertelenmesi kurumlarının sanığın suça meyilli bir kişilik taşıdığı ve bir daha suç işlemeyeceği yönünde kanaat hasıl olmadığı şeklinde sübjektif nedenlerle uygulanmadığının belirtilerek, buna yönelik değerlendirmelere yer verilmesinin hüküm fıkrası ile hükmün gerekçesi arasında teşevvüş oluşturduğundan, bozma nedeni karşısında bu hususa işaret edilmiştir.

Sonuç Ve Karar: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Sanığın temyizine atfen ve resen 353 sayılı Kanun’un 221/1’inci maddesi gereğince mahkûmiyet hükmünün noksan soruşturma yönünden BOZULMASINA;

24.2.2016 tarihinde, tebliğnamedeki görüşe aykırı olarak, oybirliği ile karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy