AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2016/ 261
Karar No: 2016 / 277
Karar Tarihi: 13.04.2016

(1632 S. K. m. 66) (5237 S. K. m. 7, 50, 52)

Anayasa Mahkemesinin, 05.07.2012 tarihli ve 2012/9-103 E.K. sayılı ve 17.01.2013 tarihli ve 2012/80 E. 2013/16 K. sayılı kararlarıyla, ASCK’nın 47/1-A madde, fıkra ve bendinin birinci ve ikinci cümleleri ile Ek 8’inci maddesinin ikinci fıkrasının “… kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile …” bölümünün ve Ek 10’uncu maddesinin ikinci fıkrasının, Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.

Söz konusu kararların yürürlüğe girmesi ile birlikte, yasal şartların oluşması hâlinde, ASCK’da düzenlenen suçlardan tayin olunan bir yıl ve daha az süreli hapis cezalarının, TCK’nın 50’nci maddesi gereğince adli para cezasına veya maddede yazılı diğer seçenek yaptırımlardan birine çevrilebilmesi veya iki yıl ve daha az süreli hapis cezalarının, TCK’nın 51’nci maddesi gereğince ertelenebilmesi ile CMK’nın 231’inci maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulanabilir olması mümkün hâle gelmiştir.

Askeri Mahkemece, TCK’nın 7/2’nci maddesi gereğince duruşma açılarak taraf teşkili sağlanmak suretiyle yapılan uyarlama yargılaması sonunda; değişen yasal düzenlemeler gözetilerek lehe kanun değerlendirmesi yapılıp, gerekçeli kararın içeriğinde ve hüküm fıkrasında önceki hükmün uyarlandığından bahsedilmek suretiyle, taraflarca temyiz edilmemekle kesinleşen izin tecavüzü suçuna ilişkin mahkûmiyet hükmüyle ilgili olarak hükmolunan hapis cezasının alt sınırdan adli para cezasına çevrilmek suretiyle cezalandırılmasına karar verilmesinde, verilen cezanın ertelenmemesinde ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasında usul, sübut, vasıf, takdir ve uygulama yönlerinden hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün temyiz sebeplerinin reddiyle, mahkûmiyet (Uyarlama) hükmünün onanmasına karar verilmiştir.

Hükümlünün, bu suçuna ilişkin on aylık hapis cezasının infazı nedeniyle, 16.05.2012-10.07.2012 tarihleri arasında cezaevinde kaldığı anlaşılmakla (Dz.216, 232, 278), söz konusu sürelerin mahsubuna karar verilmesi gerekirken, bu yönde karar verilmemesi hususundaki eksikliğe, infaz sırasında dikkat edilmesi amacıyla işaret edilmiştir.

Sonuç Ve Karar: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Hükümlünün kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanun’un 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

Usul ve esas yönlerinden hukuka uygun bulunan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA;

Tebliğnameye uygun olarak, 13.04.2016 tarihinde, oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy