AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 906
Karar No: 2006 / 890
Karar Tarihi: 17.05.2006

(1632 S. K. m. 47/A, 87, Ek. m. 8) (765 S. K. m. 59) (5237 S. K. m. 62)

Emre itaatsizlikte ısrar suçundan sanık J. Er Yunus KAYACA hakkında 5 nci Zırhlı Tugay Komutanlığı Askeri Mahkemesince verilen 28.12.2004 tarih ve 2004/1109-1187 sayılı mahkumiyete ilişkin hükmün, sanık tarafından yasal süresi içinde sebep gösterilerek temyiz edilmesi üzerine, Askeri Yargıtay Başsavcılığının 09.05.2006 tarih ve 2006/3066 sayılı tebliğnamesi ekinde hükmün onanması gerektiği görüşü ile Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Sanığın, 11.01.2004 tarihinde emre itaatsizlikte ısrar suçunu işlediği kabul edilerek, ASCK'nın 87/1 (birinci cümle) ve TCK'nın 59/2 nci maddeleri gereğince yirmibeş gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hüküm, sanık tarafından; verilen cezanın fazla olduğu, yeni TCK’da yer alan takdiri indirim oranına göre indirim yapılması ve cezanın ertelenmesi gerektiği, ileri sürülerek temyiz edilmiştir.

Dosya içeriğine göre; Birlik güvenliğini ilgilendirdiğinden askeri hizmete ilişkin olduğunda kuşku bulunmayan Birlik içerisinde cep telefonu bulundurulmasını yasaklayan emrin, sanığa tebliğ edildiği ve esasen bu husus sanık tarafından bilindiği hâlde, 11.01.2004 tarihinde Birlik içinde cep telefonu bulundurduğu anlaşılan sanığın, emre itaatsizlikte ısrar suçunu işlediğini kabul eden Askeri Mahkemenin; elverişli kanıtlar ve yeterli gerekçe ile temel cezayı belirlerken alt sınırdan uzaklaşmadan, takdiri indirim hükmünü de uygulayarak yazılı olduğu şekilde kurduğu mahkumiyet hükmünde, yasal olanaksızlık sebebiyle verilen hapis cezasını para cezasına çevirmemiş ve ertelememiş olmasında, usul ve esas itibarıyla herhangi bir aykırılık görülmediği gibi, verilen hapis cezasının ertelenmesi ASCK'nın Ek-8 ve 47/A maddeleri hükmü karşısında yasal olarak mümkün olmadığından ve ayrıca 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın takdiri indirim nedenleri başlıklı 62 nci maddesinde 5328 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu (1/5) şeklinde olan indirim oranı (1/6) olarak değiştirildiğinden ve başkaca sanık lehine bir düzenleme de söz konusu olmadığından, sanığın kabule değer görülmeyen tüm temyiz sebeplerinin reddi ile hükmün onanmasına karar verilmiştir. Üye Dz. Hak. Alb. Ramazan ŞAFAK, askeri hizmete ilişkin bir emir söz konusu olmadığından sanığın eyleminin disiplin tecavüzü niteliğinde olduğu, bu nedenle atılı suçun oluşmayacağı görüşü ile çoğunluk kararına katılmamıştır.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Sanığın kabule değer nitelikte bulunmayan temyiz sebeplerinin 353 sayılı Kanunun 217/2 nci maddesi gereğince REDDİNE,

Yasaya uygun olan mahkumiyet hükmünün ONANMASINA,

17.05.2006 tarihinde, tebliğnameye uygun olarak Üye Dz. Hak. Alb. R. ŞAFAK’ın karşı oyu ve OYÇOKLUĞU ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy