Askeri Yargıtay 1. Daire 2006/895 Esas 2006/879 Karar
Karar Dilini Çevir:
AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 895
Karar No: 2006 / 879
Karar Tarihi: 17.05.2006

(1632 S. K. m. 67) (5237 S. K. m. 62)

Emre itaatsizlikte ısrar suçundan sanık Dz. Er Murat AS hakkında Güney Deniz Saha Komutanlığı Askeri Mahkemesince verilen 15.12.2005 tarih ve 2005/962-676 sayılı mahkûmiyete ilişkin hükmün, sanık tarafından yasal süresi içinde sebep gösterilerek temyiz edilmesi üzerine, Askeri Yargıtay Başsavcılığının 09.05.2006 tarih ve 2006/3026 sayılı tebliğnamesi ekinde hükmün onanması gerektiği görüşü ile Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Sanığın, 29.03.2005 tarihinde emre itaatsizlikte ısrar suçunu işlediği kabul edilerek, ASCK'nın 87/1 (birinci cümle) ve TCK'nın 62 nci maddeleri gereğince yirmibeş gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hüküm, sanık tarafından; haberleşme hakkının elinden alındığı,kararın bozulması gerektiği, ileri sürülerek temyiz edilmiştir.

Dosya içeriğine göre; Birlik güvenliğini ilgilendirdiğinden askeri hizmete ilişkin olduğunda kuşku bulunmayan Birlik içerisinde cep telefonu bulundurulmasını ve cep telefonu ile konuşulmasını yasaklayan emrin, sanığa tebliğ edildiği ve esasen bu husus sanık tarafından bilindiği hâlde, 29.03.2005 tarihinde Birlik içinde cep telefonu bulundurduğu anlaşılan sanığın, emre itaatsizlikte ısrar suçunu işlediğini kabul eden Askeri Mahkemenin; elverişli kanıtlar ve yeterli gerekçe ile temel cezayı belirlerken alt sınırdan uzaklaşmadan, takdiri indirim hükmünü de uygulayarak yazılı olduğu şekilde kurduğu mahkumiyet hükmünde, yasal olanaksızlık sebebiyle verilen hapis cezasını para cezasına çevirmemiş ve ertelememiş olmasında, usûl ve esas itibarıyla herhangi bir aykırılık görülmediği gibi; güvenlik, disiplin, moral, istihbarata karşı koyma, sabotaj, saldırı ve kazaların önlenmesi gibi nedenlerle, haberleşme türü ve araçlarından sadece bir tanesi olan cep telefonu kullanımının askeri kurum, karargah ve kışlalarda yasaklanması ile haberleşme özgürlüğünün kısıtlandığı söylenemeyeceğinden, sanığın kabule değer bulunmayan temyiz sebebinin reddi ile hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Üye Dz. Hak. Alb. Ramazan ŞAFAK, askeri hizmete ilişkin bir emir söz konusu olmadığından sanığın eyleminin disiplin tecavüzü niteliğinde olduğu, bu nedenle atılı suçun oluşmayacağı görüşü ile çoğunluk kararına katılmamıştır.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Sanığın kabule değer nitelikte bulunmayan temyiz sebebinin, 353 sayılı Kanunun 217/2 nci Maddesi gereğince REDDİNE,

Yasaya uygun olan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,

17.05.2006 tarihinde, tebliğnameye uygun olarak Üye Dz. Hak. Alb. R. ŞAFAK’ın karşı oyu ve OYÇOKLUĞU ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy