AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 882
Karar No: 2006 / 867
Karar Tarihi: 17.05.2006

(1632 S. K. m. 66) (5237 S. K. m. 62, 63)

Firar suçundan sanık Ter. P. Er Mehmet ŞENSOY hakkındaki Ege Ordu Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 11.10.2005 tarih ve 2005/497-404 sayılı mahkumiyet hükmünün sanık tarafından yasal sürede temyizi üzerine Başsavcılığının 08 Mayıs 2006 tarih ve 2006/2968 sayılı hükmün onanması görüşünü içeren tebliğnamesi ekinde gelen dava dosyası incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Askeri Mahkemece; sanığın 03.03.2003-07.01.2005 tarihleri arasında firar suçunu işlediği sabit görülerek, ASCK.nın 66/1-a ve TCK.nın 62/1 nci maddeleri gereğince on ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK.nın 63 ncü maddesince müşahede süresinin mahsubuna karar verilmiştir.

Sanık hükmü süresinde, sebep göstermeksizin temyiz etmiştir (dz.69, 71).

Tebliğnamede ise, yasaya uygun olan hükmün onanması yönünde görüş bildirilmiştir.

Yapılan incelemede;

Dosyada mevcut delillerden; sanığın 03.03.2003 tarihinde birliğini izinsiz olarak terk ettiği (dz.6,8), firar halinde iken sivil bir suçu nedeniyle 10.04.2003 tarihinde tutuklanarak cezaevine kapatıldığı, 07.01.2005 tarihinde infazı durdurularak tahliye edildiği Askeri makamlara teslim edilmediği ve serbest bırakıldığı 15.02.2005 tarihinde kendiliğinden gelerek birliğine katıldığı (dz.2), yargılama sırasında müşahedeye alınan sanık hakkında 600 Yataklı İzmir Hava Hastanesinin 2128 sayılı ve 10.06.2005 tarihli Sağlık Kurulu Raporuyla ve aynı hastanenin 08.09.2005 tarihli Ek Heyet Raporuyla 07.01.2005 tarihinden itibaren askerliğe elverişli olmadığına karar verildiği (dz.41,48), 07.01.2005 tarihinde asker kişi sıfatının ortadan kalktığı hususu da dikkate alındığında, sanığın 03.03.2003-07.01.2005 tarihleri arasında firar suçunu işlediği dosya kapsamından anlaşılmaktadır.

Sanık aşamalardaki sorgu ve savunmalarında özetle; annesinin hasta olduğunu öğrenmesi nedeniyle birliğinden firar ettiğini belirtmiş olup, firar suçunun mazeret kabul etmemesi nedeniyle beyanlarına itibar edilmemesinde isabet bulunmaktadır.

Sanığın işlediği firar suçundan ötürü haklı ve inandırıcı gerekçelerle Yasada öngörülen cezanın asgari haddinin uygulanması suretiyle cezalandırılması, gerekli takdiri indirimin uygulanması, firar suçunun sırf askeri suç niteliğinde olması nedeniyle cezanın paraya çevrilmemesi ve ertelenmemesi suretiyle kurulan hükümde usul, sübut, vasıf, takdir ve uygulama yönlerinden yasaya aykırılık bulunmadığı ve hükmün onanması gerektiği sonucuna varılmıştır.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Sanığın kabule değer görülmeyen sebepsiz temyizinin, 353 Sayılı Kanunun 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE;

Usul ve esas yönlerinden yasaya uygun bulunan mahkumiyet hükmünün ONANMASINA;

Tebliğnamedeki görüş doğrultusunda 17.05.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy