AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 875
Karar No: 2006 / 860
Karar Tarihi: 17.05.2006

(1632 S. K. m. 47/A, 87, Ek m. 8) (5237 S. K. m. 50, 53, 62)

Emre itaatsizlikte ısrar suçundan sanık terhisli P. Çvş. Ahmet ÖZKARDEŞ hakkındaki KTBK. K.lığı Askeri Mahkemesinin 27.01.2006 tarih ve 2006/263-4 sayılı mahkûmiyet hükmünün, sanık tarafından süresinde temyiz edilmesi üzerine, Askeri Yargıtay Başsavcılığının 08.05.2006 tarih ve 2006/2947 sayılı onama görüşünü içeren tebliğnamesi ekinde Dairemize gönderilen dava dosyası üzerinden yapılan temyiz incelemesi sonunda;

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Askeri Mahkemece; sanığın, 19.12.2005 tarihinde emre itaatsizlikte ısrar suçunu işlediği kabul edilerek ASCK’nın 87/1(‘hizmete ilişkin emri hiç yapmayanlar’ cümlesi) ve 5237 sayılı TCK’nın 62/1’inci maddeleri uygulanıp sonuç olarak 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5237 sayılı TCK’nın 53’üncü maddesi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar anılan maddenin 1’inci fıkrasında sayılmış hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verildiği,

Bu hükmün sanık tarafından neden gösterilmeksizin temyiz edildiği, tebliğnamede onama yönünde görüş bildirildiği anlaşılmaktadır.

Yapılan incelemede; 61’inci P.A.2’nci P.Tb. 4’üncü P.Bölüğünde askerlik hizmetini yaparken, kışlada cep telefonu bulundurulmayacağına ilişkin yasağı kapsayan özel emrin, sanığa 29.03.2005 tarihinde tebliğ edilmesine ve aynı konudaki Tb.K.lığının emrinin 12.06.2005 tarihinde bir kez daha bildirilmesine rağmen, sanığın önceden temin ederek kışlaya soktuğu ve sorumlusu olduğu Mu. Malzeme Deposuna sakladığı cep telefonunun 19.12.2005 günü Bölük Bölgesinde yapılan önleyici aramada ele geçtiği tespit edilmiş olup, Mahkemece dosyada mevcut elverişli delillere uygun olarak maddi vakıanın açıklandığı şekilde belirlenmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.

Kışlada cep telefonu bulundurulması ve kullanılmasının yasaklanmasına ilişkin emrin emniyet, istihbarata karşı koyma, sabotaj ve saldırı, kazaları önleme, gizlilik, disiplin ve moral konuları esas alınmak suretiyle ve bu konularda doğabilecek zaaf ve tehlikeleri önlemek amacıyla düzenlenmiş bir hizmet emri olduğunda kuşku bulunmayıp; bu düzenlemede haberleşme hürriyetinin özüne dokunulmamış, güvenlik gerekleriyle sadece haberleşme araçlarından biri olan cep telefonunun kışla içinde kullanılması yasaklanmıştır.

Açıklanan nedenlerle, sanığın kendisine tebliğ olunarak malûm ve muayyen hale getirilmiş hizmet emrini hiç yapmayarak 4551 sayılı Kanunla değişik ASCK’nın 87’nci maddesinin 1’inci fıkrasının birinci cümlesinde yazılı tanıma uygun fiili suç kastıyla hareket ederek yapmak suretiyle emre itaatsizlikte ısrar suçunu işlediği sabit olup, Mahkemece yerinde ve uygun gerekçelerle savunmaya itibar olunmayarak suçun sübutunu kabul ve vasfını tayinde, asgari hadden ceza tayininde, usûl ve uygulamada, sırf askeri suç niteliğinde olan emre itaatsizlikte ısrar suçundan dolayı ASCK'nın Ek-8’inci maddesi hükmü uyarınca cezanın 5237 sayılı TCK’nın 50’nci maddesi uyarınca seçenek yaptırımlara çevrilmesinin ve ASCK’nın 47/A ve Ek-8’inci maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesinin kanuni imkânsızlığı nazara alınarak bu yönde bir uygulama yapılmamasında bir isabetsizlik görülmediğinden sanığın yerinde görülmeyen temyizinin reddi ile mahkûmiyet hükmünün onanmasına karar verilmiştir.

Üye Hâkim Albay Ramazan ŞAFAK, eylemin disiplin tecavüzü niteliğinde olduğu, yaptırımının disiplin cezası olduğu, emrin askeri hizmete ilişkin olmaması nedeniyle emre itaatsizlikte ısrar suçunun oluşmadığı görüşü ile çoğunluk görüşüne katılmamıştır.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Sanığın yerinde görülmeyen temyizinin 353 sayılı Kanunun 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE,

Usûl ve esas yönünden Kanuna uygun bulunan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,

Tebliğnameye uygun olarak, 17.05.2006 tarihinde, Üye Hâkim Albay Ramazan ŞAFAK’ın muhalefeti nedeniyle oyçokluğuyla karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy