AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 843
Karar No: 2006 / 822
Karar Tarihi: 09.05.2006

(1632 S. K. m. 63) (765 S. K. m. 59) (647 S. K. m. 4)

Yoklama kaçağı ve GİS.Bakaya suçlarından sanık P. Er Ramazan AYDIN hakkında Ege Ordu Komutanlığı Askeri Mahkemesince verilen 12.09.2005 tarih ve 2005/464-332 sayılı mahkumiyete ilişkin hükümlerin sanık tarafından yasal süresi içinde sebep gösterilerek temyiz edilmesi üzerine; Askeri Yargıtay Başsavcılığının, onama görüşünü içeren 02.05.2006 tarih ve 2006/2850 sayılı tebliğnamesi ekinde Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Sanığın,

a) 05.12.2003 - 23.02.2004 tarihleri arasında kendiliğinden gelmekle son bulan yoklama kaçağı suçunu işlediği kabul edilerek ASCK’nın 63/1-A (üç aydan sonra gelenler), TCK'nın 59/2 ve 647 sayılı Kanunun 4 üncü maddeleri gereğince 825.-YTL’sı adli para cezası ile cezalandırılmasına,

b) 04.03.2004 - 05.03.2004 tarihleri arasında GİS.Bakaya suçunu işlediği kabul edilerek ASCK’nın 63/1-B, TCK’nın 59/2 ve 647 sayılı Kanunun 4 üncü maddeleri gereğince 275. YTL’sı adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükümler, sanık tarafından; eksik inceleme sonucu karar verildiği,cezanın ertelenmesi gerektiği,mağdur olduğu, gibi sebeplerle temyiz edilmiştir.

Yapılan incelemede;

25.09.2002 tarihinde yoklamasını yaptırması için sanık adına çıkarılan son yoklama çağrı pusulasının 06.08.2002 tarihinde babasına tebliğ edildiği, birlikte işleme tabi olduğu emsallerinin ise 01-04.12.2003 tarihinde askere sevk edildikleri, yasal ve geçerli bir özrü olmaksızın zamanında yoklamasını yaptırmayan sanığın, 23.02.2004 tarihinde Askerlik Şubesine başvurarak 25.02.2004 tarihinde son yoklamasını yaptırdığı ve 01.03.2004 tarihinde (2) gün yol süresi verilerek Eğitim Birliğine sevk edildiği, en geç 03.03.2004 günü bitimine kadar Kıt’asına katılması gerekirken,yasal ve geçerli bir özrü olmaksızın gecikerek 05.03.2004 tarihinde katılmakla, belirtilen tarihler arasında atılı suçları işlediğini kabul eden Askeri Mahkemenin; elverişli kanıtlar ve yeterli gerekçe ile alt sınırdan ceza uygulaması yaparak ve takdiri indirim hükmünü de uygulayarak yazılı olduğu şekilde kurduğu mahkumiyet hükümlerinde, verilen cezaların yasal olanaksızlık sebebiyle ertelenmemiş olmasında usul ve esas yönlerinden herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden hükümlerin ayrı ayrı onanmasına karar verilmiştir.

5275 sayılı Kanun ile yapılan düzenleme nedeniyle;kesinleşmemiş cezaların toplanması mümkün olmadığı halde,sanık hakkındaki cezaların toplanmasına karar verilmesi hatalı olmakla birlikte, hükümlerin bozulmasını gerektirmeyen bu hataya işaretle yetinilmiştir.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Sanığın kabule değer nitelikte bulunmayan temyiz sebeplerinin 353 sayılı Kanunun 217/2 nci Maddesi gereğince REDDİNE,

Yasaya uygun bulunan mahkumiyet hükümlerinin ayrı ayrı ONANMASINA,

09.05.2006 tarihinde, tebliğnameye uygun olarak OYBİRLİĞİ ile karar verildi.(¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy