AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 839
Karar No: 2006 / 820
Karar Tarihi: 09.05.2006

(1632 S. K. m. 87) (5237 S. K. m. 62)

Emre itaatsizlikte ısrar suçundan sanık Ter. P. Er Ahmet NOYAN hakkındaki Kuzey Deniz Saha K.lığı Askeri Mahkemesinin 30.9.2005 tarih ve 2005/911-486 sayılı mahkumiyet hükmünün sanık tarafından yasal sürede temyizi üzerine, Başsavcılığın 2 Mayıs 2006 tarih ve 2006/2830 sayılı hükmün bozulması istemli tebliğnamesi ekinde gelen dava dosyası incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Askeri mahkemece; sanığın, 20.04.2005 tarihinde emre itaatsizlikte ısrar suçunu işlediği kabul edilerek ASCK'nın 87/1 inci maddesinin ilk cümlesi ile 5237 sayılı TCK'nın 62 nci maddesi gereğince 25 gün hapis ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

Bu hüküm sanık tarafından yasal süresi içinde ve sebep belirtilmeden temyiz edilmiştir.

Tebliğnamede ise, mahkumiyet hükmünün şüpheli durum sebebiyle esastan bozulması yönünde görüş bildirilmiştir.

Yapılan incelemede;

Büyükçekmece Askerlik Şubesi Başkanlığı emrinde askerlik hizmetini yerine getiren ve şube binasının girişinde bulunan danışma bölümünde evrak kayıt sorumlusu olarak görevli olan sanığın, 20.04.2005 tarihinde saat 08.30 sıralarında görev yerinde bulunan masaya başını dayayıp uyuduğu sırada askerlik şubesi başkanı olan Yb. Tuğrul AVTAN’ın sanığı görerek bir daha görev yerinde uyumaması yönünde emir verdiği, ancak sanığın saat 11.30 sıralarında tekrar çalışma yerindeki masaya başını dayayıp uyumak suretiyle emre itaatsizlikte ısrar suçunu işlediği kabul edilerek mahkumiyet hükmü tesis edilmiştir.

Sanık hazırlık aşamasındaki savunmalarında olay günü rahatsız ve yorgun olduğu için çalışma masasına başını dayayıp uyukladığını, şube başkanı tarafından emir verilmiş olmasına rağmen saat 11.30 sıralarında rahatsızlığının ve yorgunluğunun etkisiyle tekrar uyuduğunu beyan etmiş; son soruşturmada tespit edilen savunmasında ise, esasen uyumadığını, yorgun ve rahatsız olduğu için başını masaya yaslayıp dinlendiğini dile getirmiştir.

Dz. 27’de bulunan belgeden, sanığın askerlik şubesi danışma bölümünde evrak kayıt sorumlusu olarak görev yaptığı anlaşılmaktadır. Sanıkla aynı yerde görev yapan Svl.Me. Kemal COŞKUN, tanık olarak tespit edilen yeminli anlatımında, sanıkla beraber kayıt işlemini tamamladıkları evrakı ilgililerine teslim etmek üzere saat 11.30 sıralarında sanığın yanından ayrılıp bir dakika kadar sonra geri döndüğünde, şube başkanının, uyuması nedeniyle sanığı azarlarken gördüğünü ifade etmektedir. Bu anlatımdan, sanığın, Svl.Me. Kemal COŞKUN ile beraber evrak kayıt işi yaptığı, bu tanık ayrılana kadar başını masaya yaslamadığı, tanık olay yerinden bir dakika gibi çok kısa bir süre için ayrıldığında başını masaya yasladığı ve bu sırada Askerlik Şubesi Başkanı tarafından durumun tespit edildiği anlaşılmaktadır.

Sanığın, bu bir dakikalık sürede tam olarak uyku haline geçtiğinin kabulü, insan doğası ile uyumlu olmadığı gibi, sanığın son soruşturmadaki savunmaları ile tanık Kemal COŞKUN’un anlatımları bir arada değerlendirildiğinde, sanığın evrak kayıt işlemi bitip Svl.Me. Kemal COŞKUN odadan ayrıldığında, uyumak amacı olmaksızın başını masaya yasladığı, sanıkta emre itaatsizlikte ısrar kastının mevcut olmadığı, bu şekildeki eylemin ancak disiplin tecavüzü olarak kabul edilebileceği sonucuna varıldığından, sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün esastan bozulmasına karar verilmiştir.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklandığı üzere;

Sanığın temyizine atfen ve re’sen mahkumiyet hükmünün 353 sayılı Kanunun 221/1 inci maddesi gereğince esastan BOZULMASINA,

Tebliğnameye uygun olarak, 09.05.2006 tarihinde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy