AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 838
Karar No: 2006 / 819
Karar Tarihi: 09.05.2006

(1632 S. K. m. 66, 73) (5237 S. K. m. 32, 62)

İzin tecavüzü suçundan sanık Dz.Tğm.Salih TEMİZ hakkında Güney Deniz Saha Komutanlığı Askeri Mahkemesince verilen 23.08.2005 gün ve 2005/960-305 esas ve karar sayılı mahkûmiyet hükmünün, Askeri Savcı tarafından sanık lehine olarak ve sanık müdafii tarafından süresinde sebep gösterilerek temyiz edilmesi üzerine, dava dosyası Askeri Yargıtay Başsavcılığının hükmün noksan soruşturma yönünden bozulması görüşünü içeren 02.05.2006 gün ve 2006/2827 sayılı tebliğnamesi ekinde Dairemize gönderilmekle incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

1- Askeri Mahkemece; sanığın, 31.01.2005-18.02.2005 tarihleri arasında kendiliğinden dönmekle son bulan izin tecavüzü suçunu işlediği kabul edilerek, ASCK’nın 66/1-b, 73 ve 5237 sayılı TCK’nın 62/1’inci maddeleri gereğince beş ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

Bu hüküm, sanık müdafii tarafından; sanığın rahatsızlığının mazeret oluşturduğu ve suç ehliyetinin tespiti için müşahede altına alınması gerektiği belirtilerek süresinde temyiz edilmiş, Askeri Savcı tarafından ise; sanığın rahatsızlığının kabul edilebilir bir mazeret olduğu belirtilmek suretiyle, hükmün esastan bozulması gerektiği ileri sürülerek, süresinde sanık lehine olarak temyiz edilmiştir.

Tebliğnamede, sanığa istirahatli olduğu süre sonunda dönüş yol süresi tanınıp tanınmaması bakımından, izin belgesinin veya istirahatini garnizon dışında geçirip geçirmediğinin araştırılması, bu bağlamda suç temadisinin başlangıcının saptanması, ayrıca sanığın müşahede altına aldırılarak suç tarihlerinde ve halen TSK’da görev yapıp yapamayacağının ve cezai ehliyetinin 5237 sayılı TCK’nın 32’nci maddesi çerçevesinde değerlendirilmesi için mahkumiyet hükmünün noksan soruşturma yönünden bozulması görüş ve düşüncesi bildirilmiştir.

Yapılan incelemede; 11.01.2002 tarihinde 20 gün istirahat raporu alan ve bu suretle birliğinden ayrılan sanığın istirahat süresi sonunda gecikmeksizin birliğine katılmadığı, müteakiben 18.02.2005 tarihinde saat 13:30’da kendiliğinden gelerek birliğine katıldığı, dosya kapsamından maddi vakıa olarak anlaşılmakta ise de;

11.01.2002 tarihinde 20 gün istirahat raporu alan sanığın izinli olarak birliğinden ayrılarak Ankara iline gittiği Dz. 7’de bulunan mesaj formundan belirlenmekle, sanığın izin belgesi getirtilerek ve dönüş yol süresi değerlendirilerek, suç tarihlerinin saptanması gerekirken, noksan soruşturma ile maddi vakıanın belirlenmesi kanuna aykırı görülmüştür.

Öte yandan, yaygın anksiyete bozukluğu tanısı ile verilen istirahat raporuna istinaden birliğinden ayrılan ve istirahat süresi sonrası birliğine gecikerek katılan sanığa, Aksaz Denis Hastanesinin 13.07.2004 tarihli ve 166 No.lu sağlık kurulu raporu (Dz.24) ile distimik bozukluk tanısının ve Gölcük Deniz Hastanesinin 02.09.2004 tarihli ve 1413 No.lu sağlık kurulu raporu (Dz.25) ile nevrotik adaptasyon bozukluğu tanısının konulmuş olması, sanığın tüm aşamalarda saptanan sorgu ve savunmalarında, psikolojik rahatsızlığı sebebiyle zamanında birliğine katılamadığını belirtmiş olması, görev yaptığı gemi komutanınca düzenlenen vak’a kanaat raporunda, ...hastalığından dolayı bazen dalgınlık yaşamaktadır. şeklinde kanaat belirtilmiş olması ve Askeri Mahkemece dinlenilen bilirkişinin sanığın rahatsızlığına ilişkin mütalâası birlikte değerlendirildiğinde, sanığın re’sen müşahede altına alınarak, cezai ehliyetinin adli raporla belirlenmemesi, noksan soruşturma olarak değerlendirilerek mahkûmiyet hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Sanık müdafiinin ve Askeri Savcının temyiz sebeplerine atfen ve resen, 353 sayılı Kanunun 221/1’inci maddesi gereğince mahkûmiyet hükmünün noksan soruşturma yönünden BOZULMASINA,

Tebliğnameye uygun olarak, 09.05.2006 tarihinde, oybirliğiyle karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy