AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 812
Karar No: 2006 / 789
Karar Tarihi: 03.05.2006

(1632 S. K. m. 130) (5237 S. K. m. 50, 52, 62) (647 S. K. m. 4, 5) (5252 S. K. m. 9) (353 S. K. m. 220) (AYDK. 17.11.2005 T. 2005/97 E. 2005/97 K.)

Askeri hizmete mahsus eşyayı özel menfaatinde kullanmak suçundan sanık P.Er Fırat UYSAL hakkında Kuzey Deniz Saha Komutanlığı Askeri Mahkemesince verilen 07.12.2005 gün ve 2005/1177-556 esas ve karar sayılı mahkûmiyete ilişkin hükmün, sanık tarafından yasal süresinde sebep gösterilmeksizin temyiz edilmesi üzerine dava dosyası Askeri Yargıtay Başsavcılığının hükmün onanması görüşünü içeren 25.04.2006 gün ve 2006/2702 sayılı tebliğnamesi ekinde Dairemize gönderilmekle incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Askeri Mahkemece; sanığın, 2005 yılı Mayıs ayında askeri hizmete mahsus eşyayı özel menfaatinde kullanmak suçunu işlediği kabul edilerek ASCK'nın 130/1 ve 5237 sayılı TCK'nın 62/1’inci maddesi uyarınca iki ay on beş gün hapis cezası ile mahkumiyetine, bu cezasının 647 sayılı Kanunun 4/1’inci maddesi uyarınca beher günü 12 YTL. hesabıyla para cezasına çevrilerek neticeten 900 YTL. adli para cezası ile mahkumiyetine, bu para cezasının 5237 sayılı TCK’nın 52/4’üncü maddesi uyarınca aylık taksitler halinde yirmi eşit taksitte tahsiline, sanığın sebebiyet verdiği 116 YTL. tutarındaki hazine zararının ASCK’nın 130/son maddesi uyarınca sanıktan tahsiline karar verilmiştir.

Hüküm, sanık tarafından, sebep gösterilmeksizin süresinde temyiz edilmiştir.

Tebliğnamede, hükmün onanması yönünde görüş ve düşünce bildirilmiştir.

Yapılan incelemede; MSB Kalite Yönetim Bölge Başkanlığında görevli olan sanığın, görev yaptığı yerde bulunan ve MSB Kalite Yönetim Bölge Başkanlığına hizmet nedeniyle tahsis edildiği anlaşılan 0 212 5227596 numaralı makam telefonundan, Mayıs 2005 ayında kimseden izin almaksızın ailesini ve kız arkadaşını aramak suretiyle 116 YTL tutarında özel görüşme yaptığı, birliğe telefon faturası geldiğinde faturanın kabarık olması nedeniyle yapılan incelemede durumun farkına varıldığı, böylece sanığın Telekom idaresinden kiralanan ve askeri hizmete mahsus olduğu belli olan telefon hattını özel görüşme yaparak özel menfaatinde kullanmak suretiyle yüklenen suçu işlediği dosyada mevcut delillerden anlaşılmıştır.

Bu nedenle; Askeri Mahkemece karar yerinde gösterilen haklı ve inandırıcı gerekçelerle, müsnet suçun sabit görülmesinde, sanık hakkında alt sınırdan ceza tayin edilip, takdiri hafifletici neden gözönünde bulundurularak cezasında gerekli indirim yapılmak suretiyle cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle kurulan hükümde; usûl, sübut, vasıf ve takdir açısından yasaya aykırı bir durum bulunmadığı tespit edilmiş ise de;

5252 sayılı Türk Ceza Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun Lehe olan hükümlerin uygulanmasında usul başlığını taşıyan 9’uncu maddesinin 3’üncü fıkrasındaki Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir. hükmü ile lehe olan hükümlerin uygulanmasında, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulandıktan sonra, ortaya çıkan sonuçlardan hangisi lehe ise, o kanun hükümlerinin bir bütün halinde uygulanacağına dair Askeri Yargıtay Daireler Kurulunun 17.11.2005 tarihli ve 2005/97-97 sayılı kararı dikkate alınmak suretiyle, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının para cezasına çevrilerek taksitlendirilmesi sırasında, suç tarihinde yürürlükte bulunan mülga 647 sayılı Kanunun 4 ve 5’inci maddeleri hükümlerinin, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın 50/1-a ve 52’nci maddeleri hükümlerine nazaran lehe olduğu kabul edildikten sonra, artık bütünüyle mülga 647 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması zorunlu olup, 647 sayılı Kanunun 4’üncü maddesi uyarınca hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, adli para cezasının taksitlendirilmesinde 5237 sayılı TCK'nın 52/4’üncü maddesinin uygulanması kanuna aykırı bulunmuştur.

Açıklanan nedenlerle, Askeri Mahkemece, tayin olunan 900 YTL. adli para cezasının taksitle ödenmesine, 647 sayılı Kanunun 5/3-4’üncü maddesi uyarınca karar verilmesi gerekirken, bu yapılmayarak para cezasının 5237 sayılı TCK’nın 52/4’üncü maddesi uyarınca yirmi eşit taksit halinde ödenmesine karar verilmesi kanuna aykırı olup, sanığın temyizine atfen ve re’sen mahkumiyet hükmü uygulama yönünden bozulmuş, ancak, belirtilen bozma sebepleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 353 sayılı Kanunun 220/2- H maddesi uyarınca, hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Uygulama yönünden yasaya aykırı görülen mahkûmiyet hükmünün, 353 sayılı Kanunun 221/1 inci maddesi uyarınca, sanığın temyizine atfen ve resen, kanunun ve madde numarasının yanlış yazılması noktasından BOZULMASINA;

Bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 353 sayılı Kanunun 220/2-H maddesi uyarınca hükümdeki TCK’nın 52/4’üncü maddesi şeklindeki kısmın 647 sayılı Kanunun 5/3-4’üncü maddesi şeklinde DÜZELTİLEREK ONANMASINA;

Sonuçta tebliğnameye uygun olarak, 03.05.2006 günü oybirliğiyle karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy