AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 797
Karar No: 2006 / 780
Karar Tarihi: 03.05.2006

(1632 S. K. m. 47, 87, Ek m. 8) (5237 S. K. m. 62)

Emre itaatsizlikte ısrar suçundan sanık Dz.Mhf.Onb. Sadi ÖZBAY hakkında Güney Deniz Saha Komutanlığı Askeri Mahkemesince verilen 13.12.2005 gün ve 2005/883-635 sayılı mahkûmiyete ilişkin hükmün sanık tarafından süresinde sebep gösterilerek temyiz edilmesi üzerine dava dosyası Askeri Yargıtay Başsavcılığının 24.04.2006 gün ve 2006/2631 sayılı tebliğnamesi ekinde hükmün onanması görüşü ile Dairemize gönderilmekle incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ

Askeri Mahkemece; sanığın, 22.02.2005 tarihinde emre itaatsizlikte ısrar suçunu işlediği kabul edilerek ASCK'nın 87/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62/1’inci maddeleri uyarınca yirmi beş gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

Hüküm sanık tarafından, cep telefonu kullanmanın askeri hizmetle ilişkisinin bulunmadığı, emrin kendisine tebliğ edilmediği, cezanın paraya çevrilmemesinin ve ertelenmemesinin kanuna aykırılık oluşturduğu ileri sürülerek süresinde temyiz edilmiştir.

Tebliğnamede, hükmün onanması yönünde görüş ve düşünce bildirilmiştir.

Yapılan incelemede; birlik emniyeti, haberleşme güvenliği ve istihbarata karşı koyma bakımından hizmete ilişkin olduğunda kuşku bulunmayan, Birlik/Gemilere cep telefonu sokulmayacaktır şeklinde yasak içeren emrin imza karşılığı sanığa tebliğ edilmesine rağmen bu emre riayet etmeyip, 22.02.2005 tarihinde kışla içindeki dolabında Motorolla marka cep telefonu bulundurduğu dosyada mevcut delillerden anlaşılmaktadır.

Bu nedenle; Askeri Mahkemece karar yerinde gösterilen haklı ve inandırıcı gerekçelerle yazılı olduğu şekilde sanık hakkında alt sınırdan ceza tayin edilip, takdiri hafifletici neden gözönünde bulundurularak cezasında gerekli indirim yapılmak suretiyle neticeten yirmi beş gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesinde, ASCK'nın 47/A maddesi gereğince cezanın ertelenmesinin ve keza ASCK'nın EK-8’inci maddesi gereğince paraya çevrilmesinin yasal olarak mümkün olmaması nedeniyle kurulan hükümde; usûl, sübut, vasıf, takdir ve uygulama açısından yasaya aykırı bir durum bulunmadığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddi ile mahkûmiyet hükmünün onanmasına karar verilmiştir.

SONUÇ VE KARAR: Açıklanan nedenlerle;

Sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin 353 sayılı Kanunun 217/2’nci maddesi uyarınca REDDİNE,

Usûl ve esas yönlerinden kanuna uygun bulunan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,

Tebliğnameye uygun olarak, 03.05.2006 tarihinde, oybirliğiyle karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy