AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 782
Karar No: 2006 / 769
Karar Tarihi: 03.05.2006

(1632 S. K. m. 66, 73) (765 S. K. m. 59)

İzin Tecavüzü suçundan sanık Hv.Uçk.Bkm.Üçvş. Orhan ÖZER hakkındaki 6’ncı Kor.K.lığı Askeri Mahkemesinin 21.04.2005 tarih ve 2005/1311-278 sayılı mahkûmiyet hükmünün, sanık tarafından süresinde temyiz edilmesi üzerine, Askeri Yargıtay Başsavcılığının 21.04.2006 tarih ve 2006/2572 sayılı onama görüşünü içeren tebliğnamesi ile Dairemize gönderilen dosya üzerinden yapılan temyiz incelemesi sonunda;

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Mahkemece; sanığın, 05.09.2003-16.09.2003 tarihleri arasında kendiliğinden dönmekle sona eren izin tecavüzü suçunu işlediği sabit görülerek ASCK’nın 66/1-b,73 ve 765 sayılı TCK’nın 59/2 maddeleri uygulanıp sonuç olarak 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği; bu hükmün sanık tarafından düğün için izne ayrıldığında ailesinin vaat ettiği parayı ödememesi üzerine zor durumda kaldığı, borç para bulmak için izinden zamanında dönmediği belirtilerek temyiz edildiği; tebliğnamede mahkûmiyet hükmünün onanması yönünde görüş bildirildiği, anlaşılmaktadır.

Yapılan incelemede; sanığın İncirlik 10’uncu Tanker Üs Uçk.Bkm.K.lığında görev yaparken kendisine 16.08.2003 günü Garnizondan ayrılması müsaadesiyle birlikte 18.08.2003 Pazartesi günü başlayacak şekilde ve 01.09.2003 Pazartesi mesaiye başlaması koşuluyla yol dahil 10 gün yıllık izin verildiği, sanığın aynı yıl daha önce 18.04.2003-20.05.2003 tarihleri arasında yol süresi de verilmek suretiyle izin kullanmış olduğu, sanığın izin sonunda mazeretini bildirerek telefonla izin istemesi üzerine kendisine 05.09.2003 günü mesaiye başlaması koşuluyla 4 gün mazeret izni verilmek suretiyle izninin 05.09.2003 gününe kadar uzatıldığı, uzatılan izin sonunda 05.09.2003 günü mesaiye gelmeyen sanığın, bir süre izin tecavüzünde kaldıktan sonra 16.09.2003 günü dönerek görevine başladığı anlaşılmaktadır.

Ceza ehliyeti konusunda duyulan kuşku duruşmada dinlenen psikiyatri uzmanı bilirkişinin mütalâasıyla giderilen ve cezai ehliyetinin tam olduğu saptanan sanığın, izinde 25.08.2003 tarihinde evlilik merasimi yaptırdığının nüfus kaydı ile anlaşılması, kendisine ileri sürdüğü mazeretine binaen makul süre ek izin verilmesi, hakkındaki icra ve haciz işlemlerinin izine gitmeden önceki tarihlerde başlaması nedeniyle bu durumun izinde oluşan beklenmedik bir olgu niteliğinde bulunmaması nazara alındığında, izinden dönmeme konusunda gösterdiği sübjektif nitelikteki mazeretlere itibar olunmaması isabetli olup, sanığın aynı yöndeki temyiz nedenlerinin reddine karar verilmiştir.

İzin sonu katılmamasını haklı gösterecek yasal anlamda beklenmedik ve kaçınılmaz bir mazereti bulunmayan sanığın, suç kastı ile hareket edip izinden 6 gün içinde dönmeyerek ASCK’nın 66/1-b maddesinde yazılı tanıma uygun izin tecavüzü suçunu işlediği anlaşıldığından, Mahkemenin yerinde ve uygun gerekçelerle tesis ettiği hükümde usûl, sübut, vasıf, takdir ve uygulama yönlerinden bir isabetsizlik bulunmadığından, sanığın yerinde görülmeyen temyizinin reddi ile mahkûmiyet hükmünün onanmasına karar verilmiştir.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Sanığın yerinde görülmeyen temyizinin 353 sayılı Kanunun 217/2’nci maddesi gereğince REDDİNE,

Usûl ve esas yönünden Kanuna uygun bulunan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,

Tebliğnameye uygun olarak, 03.05.2006 tarihinde, oybirliğiyle karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy