Askeri Yargıtay 1. Daire 2006/756 Esas 2006/730 Karar
Karar Dilini Çevir:
AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 756
Karar No: 2006 / 730
Karar Tarihi: 26.04.2006

(1632 S. K. m. 47, 87, Ek m. 8) (765 S. K. m. 62)

Emre itaatsizlikte ısrar suçundan sanık P. Er Yakup KARAKAŞ hakkındaki 6 ncı Kolordu K.lığı Askeri Mahkemesinin 4.8.2005 tarih ve 2005/2908-838 sayılı mahkumiyet hükmünün sanık tarafından yasal sürede temyizi üzerine, Başsavcılığın 18 Nisan 2006 tarih ve 2006/2496 sayılı hükmün onanması görüşünü içeren tebliğnamesi ekinde gelen dava dosyası incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Askeri Mahkemece; sanığın emre itaatsizlikte ısrar suçunu işlediği sabit görülerek, ASCK'nın 87/1 nci maddesinin 1 inci cümlesi (hizmete ilişkin emri hiç yapmayanlar cümlesi) ve TCK'nın 62 nci maddesi uyarınca yirmibeş gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.

Sanık hükmü süresinde, sebep göstermeksizin ve suç kastı taşımadığını öne sürerek temyiz etmiştir.

Tebliğnamede ise, yasaya uygun olan mahkumiyet hükmünün onanması yönünde görüş bildirilmiştir.

Yapılan incelemede;

Cep telefonu ve sim kart kesinlikle personelde olmayacaktır şeklinde düzenleme içeren Brl.K.lığının 37 nolu günlük emri, sanığa imza karşılığında 08.01.2005 tarihinde tebliğ edilerek kişiselleştirilmiştir. Sanığın bilgisi dahilinde bulunan bu hizmet emrinin gereğini yerine getirmeyerek, kışla içinde sim kart bulundurduğu, bu malzemenin 14.03.2005 tarihinde yapılan aramada üzerinde bulunduğu tüm dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Sanığın bu eyleminin emre itaatsizlikte ısrar suçunu oluşturduğuna yönelik değerlendirme yerinde bulunmuştur.

Sanık aşamalardaki sorgu ve savunmalarında (Dz.23), üzerinde sim kart bulundurduğunu, sim karttaki numaralarını almak için böyle davrandığını, emirden haberdar olduğunu beyan etmiştir. Sanığın bu savunmalarının saikle ilgili olup suçun oluşumuna engel olacak nitelikte olmadıkları belirlenmektedir.

Bu nedenlerle; Askeri Mahkemece karar yerinde gösterilen haklı ve inandırıcı gerekçelerle yazılı olduğu şekilde sanık hakkında alt sınırdan ceza tayin edilip, takdiri hafifletici neden göz önünde bulundurularak cezasında gerekli indirim yapılmak suretiyle, neticeten yirmibeş gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesinde, cezanın ertelenmesinin ASCK'nın 47/A maddesi gereğince, paraya çevrilmesinin Ek-8 nci maddesi gereğince yasal imkansızlık nedeniyle mümkün olmaması karşısında kurulan hükümde; usul, sübut, vasıf, takdir ve uygulama açısından yasaya aykırı bir durum bulunmadığı görülmektedir. Toplanan delillere göre sanığın suç kastı ile hareket etmediğine yönelen temyiz itirazlarında haklılık görmek mümkün değildir. Bu sebeple hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Üye Hakim Albay Ramazan ŞAFAK, eylemin disiplin tecavüzü niteliğinde olduğu, yaptırımının disiplin cezası olduğu, emrin askeri hizmete ilişkin olmaması nedeniyle emre itaatsizlikte ısrar suçunun oluşmadığı görüşü ile çoğunluk görüşüne katılmamıştır.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklandığı üzere;

Sanığın kabule değer görülmeyen temyiz sebeplerinin, 353 sayılı Kanunun 217/2 nci maddesi gereğince REDDİNE,

Usul ve esas yönlerinden yasaya uygun bulunan mahkumiyet hükmünün ONANMASINA;

Tebliğnameye uygun olarak, 26.04.2006 tarihinde, Üye Dz. Hakim Albay Ramazan ŞAFAK’ın karşı oyu ve oyçokluğu ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy