AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 743
Karar No: 2006 / 753
Karar Tarihi: 03.05.2006

(1632 S. K. m. 66, 73) (765 S. K. m. 59) (5237 S. K. m. 62) (353 S. K. m. 220, 221)

İzin tecavüzü suçundan sanık Ter.Top.Er Ali DEMİR hakkında K.T.B.K.K.lığı Askeri Mahkemesince verilen 21.06..2005 gün ve 2005/230-300 sayılı mahkûmiyet hükmünün sanık tarafından süresinde temyiz edilmesi üzerine, Askeri Yargıtay Başsavcılığının 17.04.2006 tarih ve 2006/2468 sayılı onama görüşünü içeren Tebliğnamesi ekinde Dairemize gönderilen dava dosyası üzerinden yapılan temyiz incelemesi sonunda;

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Askeri Mahkemece; sanığın, 12.07.2004-18.07.2004 tarihleri arasında izin tecavüzü suçunu işlediği sabit görülerek ASCK'nın 66/1-b, 73 ve TCK'nın 59 uncu maddeleri uyarınca beş ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş olup bu hüküm sanık tarafından suç işleme kastının olmadığı ileri sürülerek temyiz edilmiştir.

Dosya kapsamına göre, sanığın 20.06.2004 tarihinde Kıbrıs’taki birliğinden Düzce adresine dört gün de yol süresi tanınarak 18 gün süre ile izine gönderildiği, aynı gün saat 05.00’da birlik nizamiyesinden takiben Girne Merkez K.lığından çıkış yaparak Mersin Taşucu Hudut kapısından çıkış yapıp ardından birliğine katılması gerekir iken kabul edilebilir bir mazereti bulunmaksızın katılmadığı, 18.07.2004 günü saat 22.29’da İstanbul Atatürk Hava Limanından çıkış, 19.07.2004 günü Ercan Havaalanına giriş yaptığı, aynı gün saat 18.50’de birlik K.lığına katıldığı, böylelikle sanığın müsnet suçu işlediği konusunda bir kuşku bulunmadığından sanığın temyizi kabule değer bulunmamıştır. Suçun bitim tarihinin 19.07.2004 yerine 18.07.2004 olarak tespiti hatalı bulunmakla beraber, bu hatalı tespitin atılı suçun sübutuna, vasfına, uygulanacak yasa maddesine, tayin edilecek ceza miktarına, dolayısıyla hükmün özüne etkili olmadığı keza aleyhe temyiz olmadığı için, zamanaşımı, af gibi müesseselerini uygulanması yönünden sanık lehine yapılan bu hata bozma nedeni sayılmamıştır.

Sanık hakkında kurulan hükümde usûl, sübut, vasıf ve takdir yönlerinden kanuna aykırılık bulunmadığı görülmüş, ancak, sanık hakkında takdiri indirim yapılırken hüküm tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK'nın 62/1 inci maddesi yerine, mülga 765 sayılı TCK'nın 59/2 nci maddesinin uygulanması yasaya aykırı görülmüş ve hüküm sanığın temyizine atfen uygulama yönünden bozulmuştur.

Bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 353 sayılı Kanunun 220/2-H maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.

Üye Hâk.Alb.M.A.UZUN ve Üye Hâk.Alb.M.META suçun bitim tarihinin tespitinde yapılan bir günlük hatanın zamanaşımı, tekerrür, af gibi müesseselerin tatbiki açısından farklı hukuki sonuçlara neden olabileceği, özvakıanın hatalı belirlenmesinin hükmün özüne etkili bir yasaya aykırılık olduğu ve hükmün bozulmasını gerektirdiği görüşü ile çoğunluk kararına katılmamışlardır.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Sanığın temyizine atfen ve re'sen 353 sayılı Kanunun 221/1 inci maddesi uyarınca mahkûmiyet hükmünün BOZULMASINA;

Bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 353 sayılı Kanunun 220/2-H maddesi uyarınca, hükmün 2 nci paragrafının 5237 sayılı TCK'nın 62/1 inci maddesi uyarınca cezasından 1/6 oranında indirim yapılarak beş ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ... şeklinde DÜZELTİLEREK ONANMASINA;

Tebliğnamede yazılı görüşe uygun olarak, 03.05.2006 tarihinde Üyeler Hâk.Alb.M.A.UZUN ile Hâk.Alb.M.META’nın karşı oyu ve oyçokluğu ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy