Askeri Yargıtay 1. Daire 2006/740 Esas 2006/720 Karar
Karar Dilini Çevir:
AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 740
Karar No: 2006 / 720
Karar Tarihi: 26.04.2006

(1632 S. K. m. 47, 132) (5237 S. K. m. 50, 52, 62) (647 S. K. m. 5) (6183 S. K. m. 51) (5275 S. K. m. 122)

Arkadaşının bir şeyini çalmak suçundan sanık Terhisli Ulş.Er Nezir ABAZİ hakkında 3 üncü Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesince verilen 24.11.2005 gün ve 2005/765-612 sayılı mahkûmiyet hükmünün sanık tarafından, süresinde temyiz edilmesi üzerine, Askeri Yargıtay Başsavcılığının düzeltilerek onama görüşünü içeren 17.04.2006 gün ve 2006/2447 sayılı tebliğnamesi ekinde Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Askeri Mahkemece; sanığın, arkadaşının bir şeyini çalmak suçundan dolayı eylemine uyan ASCK'nın 132, 5237 sayılı TCK'nın 62, 50 ve 52 nci maddeleri uyarınca neticeten 3.000.00 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, para cezasının aylık 24 eşit taksitle tahsiline, taksitlerden birinin ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline ve ödenmeyen adli para cezasına gecikme zammı uygulanmasına karar verilmiştir.

Hüküm sanık tarafından özetle; müsnet suçlamayı kabul etmediğini, mağdurla teklifsiz yardımlaşmaları olduğu için olay tarihinde uyuyan sanığı uyandırmadan cebindeki cüzdanından para alıp nöbete gittiğini, ertesi sabah görüşemeden çarşı iznine gittiğini, izinden dönüşünde koğuş sorumlusu kendisine baskı yapınca korkudan çaldım şeklinde itirafta bulunduğunu, daha sonra parayı verdiğini, cezasından eksik indirim uygulandığını, ertelememe gerekçesinin hükümde belirtilmediğini belirten sebeplerle temyiz edilmiştir.

Tebliğnamede hükmün düzeltilerek onanması yönünde görüş bildirilmiştir.

Yapılan inceleme ve değerlendirme sonucunda; sanığın tüm aşamalardaki ikrarları (Dz.7, 11, 36), mağdur ve tanık anlatımları (Dz.6, 11, 26), olay tutanağı (Dz.1) ve tüm dosya kapsamı karşısında; Terhisli Ulş.Er Nezir ABAZİ’nin, 1’inci Ordu Ulş.Oto Alay K.lığı emrinde askerlik hizmetini yaparken, nöbete gitmek için koğuşta hazırlık yaptığı esnada; 11.06.2005 tarihinde saat 22.00 sıralarında koğuşa gelip elbiselerini çıkardıktan sonra yatağının üzerine koyan mağdur Er Uğur YILDIZ’ın elbisesinin cebindeki cüzdanından 10.00 (On) YTL. parasını gizlice ve faydalanmak kastıyla aldığı; mağdurun ertesi sabah alışveriş yapmak için baktığında parasının alınmış olduğunu gördüğü, aynı gün çarşı iznine çıkan sanığın parayı harcadığı, akşam dönüşünde yapılan soruşturmada parayı aldığını itiraf ettiği ve bir hafta sonra mağdura parasını iade ettiği anlaşılmıştır.

Bu şekilde sübut bulduğunda kuşku bulunmayan maddi olayda, Askeri Mahkemece yerinde ve uygun gerekçelerle, müsnet suçun sabit görülmesinde, suç vasfını tayinde, asgari hadden tayin edilen hapis cezasının takdiri tahfif sebebiyle indirilmesinde, adli para cezasına çevrilmesinde, adli para cezasının azami oranda taksitlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden; sanığın sübutun oluşmadığına, noksan soruşturma bulunduğuna, suç kastının bulunmadığına yönelik temyiz sebepleri kabule değer görülmemiştir.

ASCK’nın 47 nci maddesine göre yüklenen suç nedeniyle verilen hapis cezasının yasal imkansızlık nedeniyle ertelenmemesinde usûl ve kanuna aykırılık bulunmadığından, sanığın bu konudaki temyiz sebebinin de reddine karar verilmiştir.

Ancak, sanık hakkında ceza uygulaması yapılırken 647 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin taksitlerin süresinde ödenmemesi hâlinde 6183 sayılı Kanunun 51 inci maddesinde belirlenen gecikme zammı oranının yarısı oranında gecikme zammı uygulanmasına dair hükmünün 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5275 ve 5237 sayılı Kanunlarda düzenlenmemiş ve 5275 sayılı Kanunun 122 nci maddesiyle yürürlükten kalkmış olması nedeniyle gecikme zammı uygulanması kanuna aykırı bulunduğundan, hüküm uygulama yönünden bozulmuş, ancak bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle,

Yasaya aykırı görülen mahkûmiyet hükmünün 353 sayılı Kanunun 221/1’inci maddesi uyarınca sanığın temyizine atfen ve re’sen uygulama yönünden BOZULMASINA;

Ancak; bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 353 sayılı Kanunun 220/2-J maddesi uyarınca, mahkûmiyet hükmünün gecikme zammı ile ilgili bölümünün çıkarılmasına,

Sanık hakkındaki mahkûmiyet hükmünün adli para cezasının takside bağlanması ile ilgili son paragrafının;

...Sanık hakkında takdir edilen adli para cezasının 5237 sayılı Kanunun 52/4 üncü maddesi uyarınca birer aylık arayla 24 eşit taksitte tahsiline, taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi hâlinde, geri kalan kısmın tamamının tahsiline, para cezasının ödenmemesi hâlinde hapse çevrilmesine şeklinde DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Tebliğnameye uygun olarak, 26.04.2006 tarihinde, oybirliğiyle karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy