AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 737
Karar No: 2006 / 718
Karar Tarihi: 26.04.2006

(5237 S. K. m. 43, 62, 257) (353 S. K. m. 217, 220, 221, 227, 255) (1632 S. K. m. 30, 35, 131, 144) (765 S. K. m. 59, 80) (492 S. K. m. 2) (5083 S. K. m. 1, 2, 3)

Müteselsilen memuriyet görevini kötüye kullanmak ve müteselsilen zimmet suçlarından sanık (Açıklı) Levazım Astsb.Üçvş.Yafes DUMAN hakkındaki Dağ Komando Ok. Ve Eğt.Mrk.K.lığı Askeri Mahkemesinin 30.12.2005 tarih ve 2005/1114-780 sayılı mahkûmiyet hükümlerinin sanık müdafiince yasal sürede temyizi üzerine, Başsavcılığın 14 Nisan 2006 tarih ve 2006/2435 sayılı hükümlerin onanması görüşünü içeren tebliğnamesi ekinde gelen dava dosyası incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Askeri Mahkemece; sanık hakkında daha önce 2 kez verilen mahkûmiyet hükümlerinin Askeri Yargıtay 1 inci Dairesince değişik sebeplerle 2 kez bozulmasından sonra, bozmaya uyan ve bozma gereklerini yerine getiren Askeri Mahkemece bu defa III üncü kez kurulan hükümle;

A) Sanığın müteselsilen memuriyet görevini kötüye kullanmak suçunu işlediği sabit görülerek, ASCK’nın 144 üncü maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK’nın 257/1 (teşdiden), 43 ve 62 nci maddeleri gereğince iki yıl bir ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, ASCK’nın 30/A maddesi gereğince TSK.’nden çıkartılmasına, cezanın tedbire çevrilmesi ve ertelenmesi taleplerinin yasal imkansızlık nedeniyle reddine, 353 sayılı Kanunun 227 nci maddesi gereğince kazanılmış hakları gözetilerek, cezanın iki yıl bir ay hapis ve 22.03.2000 günlü 4551 sayılı Kanunla yapılan değişiklik öncesi ASCK’nın 35 inci maddesi gereğince, sanığın rütbesinin geri alınması şeklinde uygulanmasına;

B) Sanığın müteselsilen zimmet suçunu işlediği sabit görülerek, ASCK’nın 131/1 (az vahim hal cümlesi, teşdiden), 765 sayılı TCK’nın 80 teşdiden ve 59/2 nci maddeleri uyarınca bir yıl bir ay on gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, cezanın tedbire çevrilmesi ve ertelenmesi taleplerinin yasal imkansızlık nedeniyle reddine, 22.03.2000 günlü 4551 sayılı Kanunla yapılan değişiklik öncesi ASCK’nın 35 inci maddesi gereğince rütbesinin geri alınmasına, ASCK’nın 131/3 üncü maddesi gereğince zimmete geçirilen eşya bedeli olan 477.00 YTL’nin sanığa ödettirilmesine, Harçlar Kanunun 2 nci maddesi gereğince 25,75 YTL nisbi harcın sanıktan alınmasına, 353 sayılı Kanunun 227 nci maddesi gereğince kazanılmış hakları gözetilerek, cezasının bir yıl on beş gün hapis, 1,50 YTL adli para cezası ve 22.03.2000 günlü 4551 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesi ASCK’nın 35 inci maddesi gereğince, sanığın rütbesinin geri alınması şeklinde uygulanmasına, tutuklulukta geçen sürelerin 353 sayılı Kanunun 255/1 inci maddesi gereğince mahkûmiyetinde mahsubuna karar verilmiştir (Dz.1161-1162 ).

Sanık müdafii nedenlerini belirtmek suretiyle, suçların oluşmadığını açıklayarak süresinde temyize gelmiştir (Dz.1173, 1180-1184).

Tebliğnamede ise, yasaya uygun olan mahkûmiyet hükümlerinin onanması yönünde görüş bildirilmiştir.

Yapılan incelemede;

A) Müteselsilen Memuriyet Görevini Kötüye Kullanmak Suçu Yönünden;

Sanık 1998 yılı Haziran ayında 40 ıncı P.Eğt.A.K.lığında Fırın Amiri olarak göreve başlamış olup, bu görevi gereği fırın personelinin sevk ve idaresinden, eğitiminden, disiplininden, sağlığının korunmasından, personelin görev başı eğitimle usta-çırak usulü yetiştirilmesinden, fırın makinelerinin genel ve özel talimatlara uygun olarak emniyetle çalıştırılmasından, emniyet tedbirlerinin alınmasından, personelin hijyenik koşullarda çalıştırılmasından, fırın depolarının tertip ve düzeninden, kayıt ve raporların tutulmasından, üretilen ekmeklerin talimata uygun dağıtılmasından ve diğer emir ve talimatlarda belirtilen görevlerin ifasından yükümlüdür.

Sanığın maiyetindeki erbaş ve erlerin izinlerini kanun ve nizamlara göre kanuni sürelere uygun olarak planlama dahilinde kullandırmak görevi gereği olmasına rağmen, fırın amirliğinde yazıcı olarak görevli Lv.Er İnan ŞAVLI'yı ağabeyinin İstanbul'da galerici olmasından faydalanarak, uygun fiyatla araba almak için 05.11.1999 tarihinde izinli olarak İstanbul'a gönderdiği ve arabayı almayı müteakip 15.01.2000 tarihine kadar İstanbul'da kalmasına müsaade ettiği, İnan’ın birliğine dönüşünü müteakip arabada meydana gelen arızaları gidermek maksadıyla Ocak 2000 sonlarında izinli olarak tekrar İstanbul'a gönderdiği, İnan’ı aracı tamir ettirerek getirip teslim ettikten sonra, izin belgesi düzenlemeksizin 25-30 gün süre ile tekrar İstanbul'a gönderdiği, erin Mart ayında birliğine katılmasını müteakip, 13 Mayıs 2000 tarihinde sanığın araçla kaza yapması üzerine yedek parça tedariki için izinli olarak İstanbul'a gönderdiği ve İnan’ın yedek parçaları otobüs firmasıyla Isparta'ya göndermesini müteakip İstanbul'da kalmasına müsaade ettiği,

Birlik iaşesi için temin edilen erbaş ve er yemeklerini istihkak sahiplerine emir ve talimatlar dahilinde yedirmek görevi gereği olmasına rağmen, fırın amirliğindeki görevli sivil işçiler İbrahim DOĞAN, Ali BAYSAN, Ali ALİCAN, Mustafa YERLİKAYA ve Sefa FIRAT'ın istihkakları olmadığı halde kazandan iaşesini sağladığı ve yemek bedeli olarak Sivil İşçilerden şahıs başına, 2000 yılı Şubat ve Mart ayları için 13.000.000 TL., Nisan ve Mayıs ayları için 17.000.000 TL. para tahsil ettiği,

İstirahat alan sivil işçilerin istirahatlarını bildirmek suretiyle bu sürelerin puantaj cetveline işlenmesini ve maaşından kesinti yapılmasını sağlamak görevi gereği olmasına rağmen, 15 Haziran 1999 tarihinde viziteye çıkarak 10 gün istirahat alan sivil işçi Ramazan UYSAL'ın bu istirahat süresini ücret bordrosunda bildirmediği, bu suretle işçinin maaşından kesinti yapılmasını engellediği, ancak bunun karşılığında adı geçen sivil işçiden 90.000.000 TL. para aldığı,

Emir komuta ettiği erbaş, er ve sivil işçilerin kanuni takibat gerektiren eylemlerini tespit ettiğinde, suçun niteliğine göre yetkisi dahilindekilere işlem yapmak, yetkisi dahilinde olmayanlar hakkında suç dosyası hazırlayarak disiplin amirine bildirmek görevi gereği olmasına rağmen, birlikteki erbaş, er ve sivil işçilerden 1999 yılı Aralık ayı içinde nöbetçi iken kazan dairesinde uyuduğunu tespit ettiği Lv.Er Fuat GÖK'ten kanuni işlem yapmaması karşılığı 30.000.000 TL. para aldığı ve kanuni işlem yapmadığı, sivil işçi Ramazan UYSAL, Lv.Onb.Mehmet OKÇU, P.Onb.Hasan ASLANTÜRK, P.Er Ramazan GÜLER, Lv.Er Mesut ARAR, Lv.Er Eshat KAÇAN, Lv.Er İnan ŞAVLI, Lv.Er Sefa KAMAK, Lv.Er Nazmi AYDIN, Lv.Er Cafer ENGİNTEPE, Lv.Er Bülent ŞEN, Lv.Er Enver ERTUĞURUL, Lv.Er Şevket GERÇEK, Lv.Er Ahmet AYDIN, Lv.Er Sami ACAR, Lv.Er İbrahim ÖZYILMAZ, Lv.Er Murat ULUÇAY, P.Er Hayati GÜREL, P.Er Alaatin PAYLAN, Lv.Er Murat KAYIM, Lv.Er Huvat GÖK, Lv.Er Hayrettin KAPLAN, Lv.Er Muammer ALTUNEL ve Lv.Er Erdal KARAMANLI hakkında muhtelif bahanelerle suç dosyaları hazırladığı, ancak kanuni süreci başlatmadığı ve dosyaları baskı unsuru olarak kullandığı görülmektedir.

Sanığın yukarıda belirtilen eylemlerinin bir kısmı ile kişilerin mağduriyetine neden olmak, bir kısmı ile de haksız kazanç sağlamak suretiyle mütesilsilen memuriyet görevini kötüye kullanmak suçunu işlediği dosya kapsamından anlaşılmaktadır.

Bu itibarla sanığın ve müdafiinin aşamalardaki savunmalarına, gerekçeli hükümde belirtilen sebeplerle itibar edilmemesi yerindedir (Dz.1167). Aynı nedenle, sanık müdâfiinin dosya kapsamı ve delil durumu ile bağdaşmayan, soyut nitelikteki temyiz sebepleri de mesnetsiz ve isabetsiz görüldüğünden usûl, sübut, vasıf ve uygulama yönlerinden yasaya uygun bulunan mahkûmiyet hükmünün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.

B) Müteselsilen Zimmet Suçu Yönünden;

Sanığın Şubat-Ağustos 2000 tarihleri arasındaki yaş maya ihalesini kazanan özel şirketin, şartname gereği sözleşme bitiminde geri alınmak kaydıyla fırın amirliğine verdiği Framek marka buzdolabını, 2000 Mayıs ayı içinde fırına ait araçla evine götürdüğü,

Erbaş ve erlerin maaşlarından yapılan kesinti ile 1999 Ekim ayı içinde Şahin Ticaretten 275.000.000 TL.na alınan 70 ekran Vestel marka televizyonu, iki ay yemekhanede erbaş ve erler tarafından izlenmesini müteakip Alay Komutanı’nın görürse orduevine aldıracağını bahane ederek depoya kaldırttığı, müteakiben Aralık 1999 ayı içinde evine götürdüğü,

Fırın amirliğinde inşaat işleriyle uğraşan özel firmanın verdiği 82.000.000 TL. tutarındaki boya ve fırın amirliğine ait temizlik malzemelerini, Mayıs 2000 ayı içerisinde evine götürdüğü ve bu boyalarla fırın amirliğinde görevli erlere evini boyattığı, temizlik malzemelerini kullandığı,

Fırın amirliğine ait olan ve hurda birim değeri 1.200.000.-TL olarak hesap edilen 100 adet alüminyum döner tavayı maledinip Temmuz 1999 ayı içinde özel bir ekmek fabrikası sahibine 100.000.000.-TL karşılığı sattığı, böylece müteselsilen zimmet suçunu işlediği dosya kapsamından anlaşılmaktadır.

Bu itibarla sanığın ve müdafiinin aşamalardaki savunmalarına, gerekçeli hükümde belirtilen sebeplerle itibar edilmemesi yerinde görüldüğünden (Dz.1170-1171), sanık müdâfiinin dosya kapsamı ve delil durumu ile bağdaşmayan, soyut nitelikteki temyiz sebepleri isabetsiz bulunmuştur. Ancak sanık hakkında 1 yıl 15 gün hapis cezası ile birlikte verilen 1.50 YTL Adli para cezasına ilişkin hükümde yasaya aykırılık tespit edilmiştir. Zira, 01.01.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5083 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Devletinin Para Birimi Hakkındaki Kanunun 1, 2 ve 3, 1.5.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5335 sayılı Kanunun 22 nci maddeleri gereğince uygulanacak adli ve idari para cezalarının hesaplanmasında ve ödenmesinde 1 Yeni Türk Lirasının (1 YTL) altında kalan tutarların dikkate alınmayacağı yasa gereği olduğundan, hükmün bu nedenle bozulmasına karar verilmiş, ancak bozma sebebi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklandığı üzere;

1) Sanık müdâfiinin kabule değer nitelikte görülmeyen temyiz sebeplerinin 353 sayılı Kanunun 217/2 nci maddesi gereğince REDDİ ile, müteselsilen memuriyet görevini kötüye kullanmak suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,

2) Sanık müdâfiinin temyizine atfen ve re’sen müteselsilen zimmet suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün, Adli para cezasının 1 YTL olması gerekirken, 1.50 YTL Adli para cezasına hükmedilmesi kanuna aykırı olduğundan, 353 sayılı Kanunun 221/1 inci maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 353 sayılı Kanunun 220/2-D-J maddeleri uyarınca müteselsilen zimmet suçundan verilen cezanın, 353 sayılı Kanunun 227 nci maddesi gereğince 1 yıl 15 gün (Bir Yıl Onbeş Gün) hapis ve 1.00 (Bir) YTL Adli para cezası şeklinde DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Sonuçta tebliğnameye uygun olarak, 26.04.2006 tarihinde, oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy