Askeri Yargıtay 1. Daire 2006/702 Esas 2006/746 Karar
Karar Dilini Çevir:
AskeriYargıtay
Dairesi: 1. Daire
Esas No: 2006/ 702
Karar No: 2006 / 746
Karar Tarihi: 03.05.2006

(1632 S. K. m. 137, 144) (765 S. K. m. 230, 459) (5237 S. K. m. 89, 257) (353 S. K. m. 9)

Hizmette tekasül sonucu askeri araç hasarına sebebiyet vermek ve taksirle yaralama suçlarından sanık Ter.J.Ulş.Er Zülfikar KAYA ile memuriyet görevini ihmal suçundan sanık Uzm.J.Çvş. Erkan YAVUZ haklarında Güney Deniz Saha K.lığı Askeri Mahkemesinin 09.06.2005 gün ve 2005/333-200 sayılı görevsizlik kararlarının, Adli Müşavir tarafından süresinde temyiz edilmesi üzerine, Başsavcılığın 10 Nisan 2006 gün ve 2006/2306 sayılı bozma görüşünü içeren tebliğnamesi ekinde gelen dosya incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Askeri Mahkemece; sanıklara atılı hizmette tekasül sonucu askeri araç hasarına sebebiyet vermek, taksirle yaralama ve memuriyet görevi ihmal suçlarından açılan kamu davalarında, yargılama yapmaya adliye mahkemeleri görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.

Bu hükümler yasal süresi içerisinde, Adli Müşavir tarafından özetle; sanıkları yargılama görevinin Askeri Mahkemeye ait olduğu, sanık Erkan YAVUZ hakkında beraet kararı verilmesi gerektiği öne sürülerek temyiz edilmiştir.

Tebliğnamede, jandarma personelinin asli sıfatı askerlik olduğundan, hangi nev’i görevin ifası sırasında işlenmiş olursa olsun askeri bir suç işlemeleri halinde görevli yargı yerinin Askeri Yargı olduğu nedeni ile görevsizlik kararının ayrı ayrı bozulmasına karar verilmesi gerektiği yönünde görüş bildirilmiştir.

Yapılan incelemede; 27 Eylül 2003 tarihinde sanık J.Ulş.Er Zülfikar KAYA yönetiminde ve Uzm.J.Çvş. Erkan YAVUZ komutasındaki 735159 plaka sayılı Renault Toros marka askeri aracın, Kiraz - Umurlu köyü bölgesinde meydana gelebilecek, hayvan hırsızlıklarını önlemek amacıyla yol emniyet ve kontrol devriyesi görevi ile görevlendirildiği; görev sırasında sanık J.Ulş.Er Zülfikar KAYA’nın uykusunun gelmesi nedeniyle aracı kullanamayacağını söylediği, araç komutanı olan sanık Uzm.J.Çvş. Erkan YAVUZ’un aracı sağa çek, biraz uyu dediği, sanık J.Ulş.Er Zülfikar KAYA’nın yarım saat kadar uyuduğu, daha sonra Uzm.J.Çvş. Erkan YAVUZ’un diğer sanık Zülfikar KAYA’yı uyandırdığı, yol üzerinde geri dönüş manevrası yapıldığı sırada aracın uçuruma yuvarlandığı, araçta toplam 4.913.799.449-TL. tutarında hazine zararı oluştuğu, bu suretle sanık Zülfikar KAYA’nın askeri aracın mühimce hasarına sebebiyet vermek ve taksirle yaralama suçlarını; sanık Serkan YAVUZ’un memuriyet görevini ihmal suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, Askeri Mahkemece; suçların jandarmanın idari kolluk görevi esnasında işlenmesi, bu görevin askeri görev ve hizmet niteliği taşımaması ve sanık Zülfikar KAYA’nın terhis edilmekle

Askeri Mahkemede yargılanmasını gerektiren ilginin kesilmesi nedenleriyle görevsizlik kararları verildiği anlaşılmıştır.

Askeri Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kurulu’nun 24.10.1958 gün ve Esas:57/2791, Karar:149 sayılı içtihadında da vurgulandığı gibi, tekasülle vasıta hasarı ve yaralamaya sebebiyet vermek suçlarının birlikte işlendiği durumlarda mutlaka ASCK’ nın 137’nci maddesinin tatbiki ve bu maddeye göre ceza tertip edilirken, TCK’nın 459’ncu (5237 Sayılı TCK’nın 89’ncu) maddesinin 2 ve 3’ncü maddelerindeki asgari ceza hadlerinin esas alınması gerektiği kabul edildiğinden; suça konu olaya ait iddianamede sanık Zülfikar KAYA’nın eyleminin ASCK’nın 137’nci maddesinin; sanık Erkan YAVUZ’un eyleminin ASCK’nın 144’ncü maddesi delaletiyle TCK’nın 230’ncu (5237 Sayılı TCK’nın 257) maddesinin ihlali iddiasını içerdiğinin kabul edilmesi gerekmektedir.

Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü'nün 30.12.2002 tarih ve 2002/45-71 esas ve karar sayılı kararında; asker kişi olan sanığın askeri hizmete tahsisli bulunan aracın sürücüsü olması nedeniyle, bu hizmet aracı ile süreklilik arz eden ilişkisi askeri hizmetle ilgili bulunduğundan, hizmette tekasül sonucu askeri araç hasarına sebebiyet vermek eyleminin askerlik hizmet ve görevleri ile ilgili olarak işlendiğinin kabulü ile kamu davasının askeri yargı yerinde görülmesi gerektiğine karar verilmiştir.

353 Sayılı Yasanın 9’ncu maddesi, asker kişilerin askerlik hizmet ve görevleri ile ilgili olarak işledikleri suçlara ait davaların Askeri Yargıda görülmesini öngörmüş bulunmaktadır. Sanıkların askeri bir suç işlerken ifa ettikleri görevin (adli, idari, askeri) niteliği; görevli yargı yerinin belirlenmesinde önem arz etmemektedir.

Suç tarihinde asker kişi olan sanıkların askerlik hizmet ve görevleri ile ilgili olarak işledikleri suçlara ait davaların askeri yargı yerinde görülmesi gerekirken adli yargıya görevsizlik kararı verilmesi yasaya aykırı görülmekle müsnet suçlardan sanıklar hakkında verilen görevsizlik kararlarının ayrı ayrı bozulmalarına karar verilmiştir.

SONUÇ VE KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Adli Müşavir’in temyiz itirazına atfen ve re’sen, 353 Sayılı Yasanın 221/1’nci maddesi uyarınca yasaya aykırı kurulan görevsizlik kararının ayrı ayrı BOZULMASINA;

Tebliğnameye uygun olarak, 03.05.2006 tarihinde, oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

Full & Egal Universal Law Academy