Anayasa Mahkemesi Numara 15/1991 Dava No 9/1991 Karar Tarihi 14.11.1991
Karar Dilini Çevir:
Anayasa Mahkemesi Numara 15/1991 Dava No 9/1991 Karar Tarihi 14.11.1991
Numara: 15/1991
Dava No: 9/1991
Taraflar: Ülfet Emin vd ile Sap. Değ. Tazmin Komisyonu
Konu: 41/77 sayılı İTEM yasası ....
Mahkeme: A/M
Karar Tarihi: 14.11.1991

-D.9/91 Anayasa Mahkemesi 15/91

Anayasa Mahkemesi olarak oturum yapan
Yüksek Mahkeme Huzurunda
Mahkeme Heyeti: Salih S. Dayıoğlu, Başkan, Niyazi F. Korkut, Özkan Tunçağ, Mustafa Özkök, Nevvar Nolan.
Anayasanın 148(1) Maddesi tahtında.

Yüksek- İdare Mahkemesi tarafından 76/90 sayılı başvuruda (Müstedi: 1.Ülfet Emin, Lefkoşa, 2.Yüksel Ülfet Emin, Lefkoşa ile Müstedaaleyh: Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonu vas. KKTC, Lefkoşa ve diğerleri arasında) sunulan konu.


Müstediler namına: Ülfet- Emin
Müstedaaleyhler namına: Yaşar Boran
İlgili şahıs namına: Fuat Veziroğlu ve Zeki Bayram


K A R A R

Salih S. Dayıoğlu, Başkan: Yüksek İdare Mahkemesi olarak oturum yapan İlk Mahkeme Anayasanın 149.maddesi uyarınca yaptığı işbu havale ile;
1."Anaya-sanın geçici 1(2) maddesinde öncelikle ilgili kuralda 'Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti sınırları dışında Kıbrıs'ta kalan taşınmaz mal' dendiğinde KKTC sınırları dahilinde olup her türlü tasarrufu askeri bakımdan sakıncalı görülen taşınmaz malları d-a içerdiği ve eşdeğer veya eşdeğerci dendiğinde her iki tür taşınmaz mal sahiplerini kastettiği, eşdeğer taşınmaz mal isteme hakkı gerek Güneyde taşınmaz mal bırakanları ve gerekse Kıbrıs'ta Kuzeydeki taşınmaz malları askeri nedenlerden dolayı -tasarruf edemeyenleri kastettiği veya içerdiği",
Anayasanın geçici 1(2) maddesindeki öncelik kriterinin Güneyde taşınmaz mal bırakanlar ile Kuzeyde askeri nedenlerden dolayı taşınmaz malını kullanamayanlar arasında değil de salt taşınmaz mal bırakanlar il-e bırakmayanlar arasında bir kriter olduğu

şeklinde yorumlanmasına olanak tanıyıp tanımadığını sormuştur.


Havaleye ilişkin olgular aşağıdaki şekilde özetlenebilir:

Müstedi 1 Lefkoşa'da Ortaköy'de Kermiya bölgesinde bir arsanın, müstedi 2 ise aynı bö-lgede iki arsanın kayıtlı mal sahibidirler. 1974 Barış Harekâtından sonra sözü edilen arsalar askeri maksatlar için gerekli olduğundan arsaların bulunduğu bölge askeri bölge ilân edildi. Arsalar elan askerin tasarrufunda bulunmaktadır. Bundan ötürü müs-tediler 41/77 sayılı İskân, Topraklandırma ve Eşdeğer Mal Yasası (bundan sonra sadece 41/77 sayılı Yasa olarak anılacaktır) tahtında eşdeğer mal açısından hak sahibi kabul edildiler.

İlgili şahıs da yasa altında eşdeğer mal açısından hak sahibidir. Anca-k ilgili şahsın hak sahipliliği kendisine K.K.T.C. sınırları dışında Kıbrıs'ta, başka bir deyişle Güneyde veraset yoluyla intikal eden taşınmaz mallardan ileri gelmektedir.

1989 yılında eşdeğer mal olarak verilmek üzere, yayınlanan
11. pakette Lefkoşa'd-a Kızılay'da kâin (eski ismi Kızılbaş) iki arsa yer aldı. Bu arsalar için gerek müstediler ve gerekse ilgili şahıs müracaatta bulundular. Bu müracaatları değerlendiren Saptama, Değerlendirme ve Tazmin Komisyonu (Müstedaaleyh 1) söz konusu iki arsanın ilg-ili şahsa verilmesine karar verdi.

Müstediler, 16.4.1990 tarihinde Yüksek İdare Mahkemesine dosyaladıkları bir başvuru ile sair şeyler meyanında müstedaaleyh 1'in sözü edilen iki arsanın eşdeğer mal olarak ilgili şahsa verilmesi kararının hükümsüz ve etk-isiz olduğuna ve herhangi bir sonuç doğurmayacağına karar verilmesi isteminde bulundular.

Başvurunun duruşmasına geçildiği zaman müstediler, Anayasanın Geçici 1(2) maddesinin yukarıda özet olarak verildiği şekilde yorumlanmasına olanak tanıyıp tanımadığı-nı karara bağlanması için konunun Yüksek Mahkemeye, Anayasa Mahkemesi, olarak havale edilmesi isteminde bulundular. Yüksek İdare Mahkemesi de bu istemi olumlu buldu ve havale konusunda Anayasa Mahkemesinin kararına değin başvuruya ilişkin tüm işlemleri du-rdurdu.

Anayasanın Geçici 1.maddesinin (2).fıkrası aynen şöyledir:
"Geçici Madde 1.
. . . . . . . . . . . . . . .
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti yurttaşlarının Devlet sınırları dışında, Kıbrıs'ta kalan taşınmaz malları için Devletten, eşdeğerde taşınmaz -mal isteme hakları saklıdır; bu hak yasa ile düzenlenir ve bu Anayasanın 159.maddesinin (2).fıkrası kapsamına giren taşınmaz malların hak sahiplerine mülkiyetinin devri öncelikle gerçekleştirilir.
Şehitlik, malûl gazilik nedeniyle yasanın mülkiyet- hakkı tanıdığı kişilere ve yasada belirtilen diğer nedenlerle hak sahibi olanlara da mülkiyet verilir.
. . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . .

Bu maddenin atıfta bulunduğu Anayasanın 159.maddesin-in (2).fıkrası kapsamına giren taşınmaz malların mülkiyetinin özel ve tüzel kişilere devredilebileceği öngörülmektedir. Hemen ilâve edilmesi gerekir ki Anayasanın Geçici 1(2) maddesinin atıfta bulunduğu 159.maddenin (2).fıkrası A.M.14/85 D.7/87'de karara -bağlandığı gibi (3).fıkra olarak okunması gerekir. Başvuru konusu edilen arsaların Anayasanın 159(3) maddesi kapsamında olduğu ihtilâf konusu değildir. Devlet, Anayasanın 159(3) maddesi kapsamına giren taşınmaz malların mülkiyetini özel ve tüzel kişilere- devretme işleminde yine Anayasanın Geçici 1(2) maddesi ile bağlıdır. Geçici maddeye göre bu gibi malların mülkiyetinin devrinde öncelik, Devlet sınırları dışında, Kıbrıs'ta taşınmaz mal bırakan KKTC yurttaşlarınındır.

Müstediler, Anayasa Mahkemesinden -Devlet sınırları içinde askeri maksatlar için askerin tasarrufunda olan taşınmaz malların da KKTC sınırları dışında Kıbrıs'ta kalan taşınmaz mallar gibi anayasal önceliği olduğunu ve eşdeğer veya eşdeğerci dendiğinde her iki tür taşınmaz mal sahiplerinin k-astedildiğini, eşdeğer mal isteme hakkı gerek KKTC sınırları dışında Kıbrıs'ta taşınmaz mal bırakanların gerekse Kıbrıs'ta Kuzeyde taşınmaz mallarını askeri nedenlerden dolayı tasarruf edemeyenlerin de kastedildiği şeklinde yorumlamamızı istemektedirler.

-Kanımızca bu konuda Anayasanın Geçici 1.maddesinin (2).fıkrası son derece açıktır. Bu fıkra ile Anayasa, Devlet sınırları dışında Kıbrıs'ta kalan taşınmaz mal sahiplerine öncelik tanımaktadır. Anayasa koyucunun amacı, Anayasanın 159(3) maddesi kapsamına- giren taşınmaz malların mülkiyetinin devrinde Devlet sınırları dışında Kıbrısta kalan ile Devlet sınırları içinde kalan ancak askerin tasarrufunda bulunan taşınmaz mallar arasında bir ayırım yapmamak olsaydı geçici 1.maddenin (2).fıkrasının düzenlenmesine- hiç gerek yoktu. Hatırda tutulması gereken önemli nokta şudur: Anayasa Geçici 1(2) maddesi ile KKTC sınırları dışında Kıbrıs'ta taşınmaz mal bırakanların Devletten eşdeğerde taşınmaz mal isteme haklarını saklı tutmuştur. Böyle Anayasal bir hak başkalar-ına verilmiş değildir. Sair hak sahiplerinin hakları yasadan kaynaklanmaktadır ve bunların hakları da KKTC sınırları dışında Kıbrıs'ta taşınmaz mal bırakanların öncelik haklarına tabidir. Anayasanın 159(3) kapsamında olan taşınmaz malların mülkiyetinin d-evrinde Anayasa, KKTC sınırları dışında Kıbrıs'ta taşınmaz mal bırakanlar lehine bir öncelik tanıdığı açıktır. Böylesine açık bir durum karşısında askeri nedenlerle, askerin tasarrufunda olan taşınmaz malları da aynı statüde tutmak olanaksızdır. Kaldı ki- Kuzeyde askerin tasarrufunda bulunan taşınmaz malları, Devlet, bu gibi malların sahibi eşdeğer mal için istemde bulunmadığı sürece, herhangi bir zaman tasarrufundan çıkarıp onları gerçek sahibine iade edebilme olanağına sahip iken, KKTC sınırları dışında -kalan taşınmaz mallar için aynı işlemin yapılabileceğini söylemek olası değildir. Diğer bir ifade şekliyle Devlet, sınırları dahilinde olan taşınmaz mal üzerinde yetkisini kullandığı ölçüde sınırların dışındakiler için de kullanabileceğini düşünmek olanak-sızdır. Keza Yargıtay/Hukuk 16/86, D.30/86 sayılı içtihat kararında da vurgulandığı gibi yurttaşın 41/77 sayılı yasadan faydalanma mecburiyeti yoktur ve Kuzeyde askerin tasarrufunda bulunan bazı mallar için tazminat talep etme hakkı olduğu haller mevcuttu-r. Oysa ki böyle bir hak Devlet sınırları dışındaki Kıbrıs'ta kalan mal için söz konusu değildir. Yargıç Niyazi F. Korkut bu görüşlere katılmamaktadır.

Yorum için yapılan havalenin ikinci kısmı ise Anayasanın Geçici 1.maddesinin (2).fıkrasında yer alan- "öncelik" kriterinin sadece mal bırakanlar ile mal bırakmayanlar arasında olduğu, mal bırakıldığı sürece bırakılan malın KKTC sınırları dışında Kıbrıs'ta veya Kuzeyde olmasının etken olmadığı yani öncelik kriteri her iki tür mala da teşmil edilmesi gerekt-iği şeklinde yorumlanmasına olanak tanıyıp tanımadığına mütedairdir.

Yukarıda, havalenin birinci kısmı için söylenenler bu kısım için de geçerlidir. Ayrıca şu hususun da gözden uzak tutulmaması gerekir: 41/77 sayılı Yasanın 3.maddesinde yer alan "hak s-ahibi" terimi eşdeğer mal veya tazminat bakımından "her türlü tasarrufu askeri bakımdan sakıncalı görülen taşınmaz malı bulunan"ı da içermektedir. Bu tanımlama 1977'den beri 41/77 sayılı yasada bulunmaktadır. Diğer bir ifade şekliyle malı Kuzeyde bulunup- da askerin tasarrufunda bulunan taşınmaz mal sahiplerinin de eşdeğer mal açısından hak sahibi olduğu Anayasa koyucu tarafından biliniyordu veya bilindiği varsayılmalıdır. Buna rağmen 1985 yılında kabul edilen Anayasamızda Anayasa Koyucu eşdeğer mal açısı-ndan mülkiyetin devrinde sadece Devlet sınırları dışında kalan taşınmaz mal sahiplerine öncelik tanımayı uygun görmüştür. Bu da gösteriyor ki Anayasa koyucu Devlet sınırları dışında Kıbrıs'ta taşınmaz mal bırakanları diğerlerinden ayrı tutmak istemiştir. - 41/77 sayılı yasa aynı zamanda KKTC bölgesindeki taşınmaz malı Rumlar tarafından hasara uğratılmış, tahrip edilmiş veya Rumların zor kullanması sonucu terkedilmekten ötürü hasara uğramış ve tazmin edilmeyenlerle mülhak vakıflar mütevelliler ve galliharlar-ı da eşdeğer mal ve tazminat açısından hak sahibi kılmıştı. Müstedilerin iddia ettikleri gibi yorum yapılması halinde bu kez yukarıda sayılan hak sahiplerinin de kısaca KKTC sınırları dışında Kıbrıs'ta mal bırakanlar gibi öncelik hakları olacaktır. Diğer- bir anlatımla böyle bir hak sahibi Kuzeydeki taşınmaz malına hem sahip olmaya devam edecek ve hem de o mala yapılan hasar dolayısıyle KKTC sınırları dışında Kıbrıs'ta taşınmaz mal bırakanlar ile eşit statüde addolunup öncelik hakkına sahip olacak. Böyle -bir yorumun ise Anayasanın açık hükmünün ihlâli demek olacağı kuşkusuzdur. Yargıç Niyazi F. Korkut bu görüşe katılmamaktadır.

Müstediler, havale yazısında belirtilmeyen bazı hususlarda da Mahkememizin yorum yapması için istemde bulundular. Bu isteme ol-umlu yanıt vermek olanaksızdır. Herşeyden önce Anayasa Mahkemesi kendisine havale edilen konular dışına çıkamaz. Saniyen Mahkememize yorum için yapılan havale Anayasanın 149.maddesi altında yapılmıştır. Bu madde altında yapılan istemleri tetkik ederken -İlk Mahkemenin Anayasanın 148.maddesi altında yapılan istemlere oranla, havale yapıp yapmamakta daha geniş takdiri vardır.

Yukarıda söylenenler ışığında;
KKTC Anayasasının Geçici 1(2) maddesinde öncelikle ilgili kuralın "Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti s-ınırları dışında Kıbrıs'ta kalan taşınmaz mal dendiğinde KKTC sınırları dahilinde olup her türlü tasarrufu askeri bakımdan sakıncalı görülen taşınmaz malları da içerdiği ve eşdeğer veya eşdeğerci dendiğinde her iki tür taşınmaz mal sahiplerini kastettiği, -eşdeğer taşınmaz mal isteme hakkı gerek Güneyde taşınmaz mal bırakanları, gerekse Kıbrıs'ta Kuzeydeki taşınmaz malları askeri nedenlerden dolayı tasarruf edemeyenleri de kastettiği veya içerdiği şeklinde yorumlanamayacağına,
Anayasanın Geçici 1(2) maddesi-nde yer alan öncelik kriterinin, KKTC sınırları dahilinde askeri nedenlerle taşınmaz malını tasarruf edemeyenleri de içerdiği veya KKTC sınırları dışında Kıbrıs'ta taşınmaz mal bırakanlar ile KKTC sınırları içinde malı olup da bunu askeri nedenlerle kullan-amayanlar arasında fark olmadığı şeklinde yorumlanamayacağına,

Yargıç Niyazi F. Korkut'un karşıoyu ve oyçokluğu ile karar verildi.





(Salih S. Dayıoğlu)(Niyazi F. Korkut)
Başkan Yargıç







(Özkan Tunçağ)(Mustafa Özkök)(Nevva-r Nolan)
Yargıç Yargıç Yargıç


14.11.1991













Karşıoy Yazısı

Bu havalede Anayasa Mahkemesinden yorumu istenen hususun ne olduğu Sayın Başkanın okuduğu hükümde belirtildiği cihetle yorumu istenen husus betekrar yinelemeye gerek -görmüyorum.

Yorumu istenen hususu incelemeye geçmezden önce Anayasa Mahkemesinin bazı meselelerde belirtmiş olduğu görüşlere değinmek isterim.

A.M. 14/85 sayılı iptal davasında sayfa 9'da Beal'n Cardinal Rules of Legal Interpretation isimli eserden atı-fla bir yasada yasa koyucunun niyetinin izharındaki açık bir yanlışlığın yorum yolu ile düzeltilebileceği görüşüne yer verildi.

Aynı kararda sayfa 10'da Maxwell On Interpretation of Statutes isimli eserin 11'inci baskısından s.221'e atıfla "yorum kaidele-rine göre bir yasanın veya kuralının kitabi yorumu yasa koyucu tarafından niyet edilmeyen bir saçmalığa, müşkilât veya adaletsizliğe yol açacaksa veya yasa veya kuralının amacına açık şekilde ters düşecekse o zaman bunu düzeltecek şekilde yorum yapılabilec-eği" görüşüne yer verildi.

Anayasanın 159(1)(b) maddesinde sözü edilen "terkedilmiş ve sahipsiz taşınmaz mal" söz dizisinin yorumu ile ilgili A.M. 2/86 sayılı havalede sayfa 2'de şu görüşe yer verildi:
"Anayasa koyucunun Anayasayı yaparken kimlerin -mallarının eşdeğerde mal almaya hakkı olanlara ve diğer hak sahiplerine verilmekte olduğunu bildiği varsayılır. Bu böyle olduğuna göre de Anayasanın ilgili kuralının yorumunu yapabilmek için Anayasanın geçtiği tarihte mevcut yasal ve fiili du-rum gözönünde bulundurulabilir."




Aynı havalede Anayasa Mahkemesi Committee of London Clearing Bankers v. Commissioners of Inland Revenue (1896).
"In construing the words in the present case the court has a right to look to the surrounding circ-umstances- to the facts which must have been known to the legislature when the statute was passed- above all to the language of the class of statutes of which this is one."

Değiştirilmiş şekli ile 7/80 sayılı Yabancıdan Satın Alınan Ta-şınmaz Malların Kaydı Yasasının 8 ile 10.maddelerinin eşdeğerde mal isteme hakkına haiz KKTC yurttaşlarının haklarını korumadığı oranda Anayasanın 1, 3, 5, 7, 36, 159(2)(4) ve Geçici 1(2) maddelerine aykırı olup olmadığı ile ilgili A.M. 8/88 sayılı havaled-e sayfa 7'de ise "Anayasa koyucunun Anayasayı yaparken 7/80 sayılı Yasanın mevcudiyeti ve bu yasa kapsamındaki malların kimlere verilmekte olduğunu bildiği varsayılır. Bu böyle olduğuna göre de Anayasanın ilgili kuralının yorumunu yaparken Anayasanın geçt-iği tarihte mevcut yasal ve fiili durum gözönünde bulundurulabilir" şeklinde görüş belirtildi.

Şimdi de yukarıda serdedilen görüşler çerçevesinde yorumu istenen Anayasanın Geçici 1(2) maddesini incelemek gerekir.

Bu incelemeyi yaparken öncelikle Anayas-a yapılırken eşdeğer mal verme ile ilgili yasal durumun ne olduğuna göz atmamızda yarar vardır. Anayasa geçmezden önce 27/82 sayılı Yasa ile tadil edilen 41/77 sayılı İskân, Topraklandırma ve Eşdeğer Mal Yasası altında KKTC sınırları dışında Kıbrıs'ta taş-ınmaz mal bırakanlar ile KKTC sınırları dahilinde taşınmaz mallarını askeri nedenlerden dolayı kullanamayanlar eşit şekilde eşdeğerde hak sahibi idiler. Nitekim 41/77 sayılı yasanın madde 3 olan tefsir bölümünde "güney bölgesi" tanımı aynen şöyledir:
- "Kıbrıs'ta K.K.T.C. sınırları dışında kalan veya sınırları dahilinde olup her türlü tasarrufu askeri bakımından sakıncalı görülen taşınmaz malın bulunduğu bölgeyi anlatır."

Yasa koyucu Anayasa'nın geçici 1(2) ma-ddesini acaba hangi amaçla geçirdi? Yasa koyucu mevcut yasal durumu değiştirmek yoksa mevcut durumu pekiştirmek mi istedi?

Anayasanın bu havalenin konusu olan geçici 1(2) maddesi Anayasanın 7'nci kısmının geçici kurallar başlığı altında yer almakta olup- bu geçici maddenin başlığı da "Hakların Korunması"dır. Bu başlıktaki söz dizisine bakıldığında ve o tarihte var olan yasal durumun bilinci çerçevesinde yasa koyucunun Anayasayı hazırlarken mevcut olan hakların korunmasını amaçladığına en ufak bir kuşkum -yoktur. Bu nedenle Anayasanın geçici 1(2) maddesinde yer alan "Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti sınırları dışında Kıbrıs'ta" söz dizisine bu gerçeği gözönünde tutarak bir anlam vermek gerekir. Bu gerçeği gözardı ederek konu sözdizisine lugati anlam uygulana-cak olursa KKTC sınırları dahilinde taşınmaz malı olup da askeri nedenlerle bu taşınmaz malı olup da askeri nedenlerle bu taşınmaz mallarını kullanamayanların önceliği olmadığı anlamı çıkacaktır. Daha önce de belirtmiş olduğum gibi Anayasanın konu geçici -1(2) maddesinin "Hakların Korunması" başlığına baktığımızda Anayasa koyucunun niyetinin bu olmadığı açıktır. Kaldı ki Meclis tutanaklarına da bakacak olursak konu geçici madde tartışılırken hiç bir üyenin KKTC sınırları dahilinde taşınmaz mallarını askeri- nedenlerle kullanamayanların yasada var olan eşdeğer mal talep etme hakkının önceliğini ortadan kaldıracak şekilde bir sav ileri sürmedikleri sarahaten görülmektedir. Bilâkis Meclis tutanaklarını incelediğimizde geçici 1(2) madde ile ilgili olarak söz al-an üyelerin gerek Güneyde taşınmaz mal bırakanlar ve gerekse Kuzeyde askeri nedenlerden dolayı mallarını tasarruf edemeyenleri kapsayacak şekilde bir öncelikten söz ettikleri ve geçici 1(2) maddenin Anayasaya eklenmesinin başlıca sebebinin 41/77 sayılı yas-a ile verilen hakları pekiştirmek olduğu görülecektir. Örneğin Kurucu Meclisin 7.3.1988 tarihli tutanaklarında sayfa 17'de Sayın


Eşber Serakıncı geçici 1(2) ile ilgili olarak konuşuken şu görüşe yer verdi: "Güneyde mal bırakan dahil, eşdeğercilere önc-elik verme hususunda zaten biz bunu 1977'de geçirdiğimiz yasaya dahil ettik."

Sayfa 24'de Sayın İsmail Bozkurt da "8, 9 yıldan beri yürürlükte olan yasada vardır arkadaşlar, uygulanmamıştır" diye 41/77 sayılı yasadaki haklardan bahsetmektedir.

Sayfa -31'den başlayarak sayfa 32'de Sayın Tünay Baykara ise şu görüşe yer verdi: "41/77 sayılı İskân Yasası'nın öngördüğü tarihten itibaren hak sahibi kılınan insanlara, o günden hakkı olan bu insanlara haklarını bugün olsun teslim edelim" demiştir.

Yukarıda -alıntı yapılan Kurucu Meclisteki üyelerin görüşlerine de değindikten sonra Anayasanın geçici 1(2) maddesinde yorumu istenen söz dizisine lugati anlamı vererek konu söz dizisinin sadece KKTC sınırları dışında taşınmaz mal bırakanları kapsadığına ilişkin yor-um yapmak yasa koyucunun amaç ve niyetine ters düşeceği gibi aynı zamanda K.K.T.C. sınırları içerisindeki taşınmaz mallarını askeri nedenlerle kullanamayanlara da büyük bir adaletsizlik ve kötülük yapılarak hakları ellerinden alınmış olacaktır.

Bütün bu -nedenlerle, A.M. 14/85'de Anayasa Mahkemesi tarafından vurgulandığı gibi konu maddenin kitabi yorumu yasa koyucu tarafından niyet edilmeyen bir adaletsizliğe yol açacağından ve yasa koyucunun amacına da ters düşeceğinden, konu geçici 1(2)'deki yorumu isten-en söz dizisinin yasa koyucunun amacına uygun olacak şekilde düzelterek KKTC sınırları içerisindeki taşınmaz mallarını askeri nedenlerle kullanamayanları da içerir şekilde yorumlamak gerektiği görüşündeyim.

(Niyazi F. Korkut)
Yargıç


-
-


-10-



-


Full & Egal Universal Law Academy